تأثير شيوه‌هاي پيشگيري وضعي در كاهش جرائم مهاجرين مسكن مهر قزوين

زمينه و هدف : با افزايش آمار رفتارهاي مجرمانه در مسكن مهر قزوين به ويژه انواع سرقت، نزاع و درگيري و مفاسد اجتماعي ضروري است كه با رويكردي پيشگيرانه مانع از رشد اين گونه از جرائم شد. هدف اين پژوهش شناخت شيوه‌هاي پيشگيري وضعي در كاهش جرائم مهاجرين مسكن مهر قزوين است. روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجراء يك تحقيق توصيفي-تحليلي است. جامعه آماري متشكل از كارشناسان انتظامي(55 نفر) و ساكنين مجتمع‌هاي مسكن مهر(30000 نفر) است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 430 نفر نمونه (كارشناسان 48 نفر و ساكنين 375 نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته است كه قبل از اجرا اعتبار آن از طريق اعتبار محتوا و پايايي آن از طريق ضريب آلفاي كرونباخ (0/98) مورد تأييد قرار گرفته و در نهايت داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون‌هاي آماري تحليل واريانس و همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش ضمن تأييد و همگامي با يافته‌هاي پيشينه تحقيق نشان مي‌دهد كه با توجه به مقادير ضرايب رگرسيوني استاندارد شده، متغير افزايش آستانه حين ارتكاب جرم با ضريب استاندارد شده 0/271 =β، بيشترين تأثير را بر متغير وابسته پيشگيري از جرائم در بين مهاجرين مسكن مهر ايجاد مي‌كند. از سوي ديگر متغيرهاي استفاده از فناوري‌هاي مراقبتي و كاهش فرصت‌هاي ارتكاب جرم و كاهش موفقيت وقوع جرم به ترتيب در رتبه‌هاي بعدي از حيث تأثيرگذاري قرار دارند. نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه ضريب همبستگي چندگانه 0/788=R، شدت رابطه بين متغيرهاي ملاك و پيش بين بسيار قوي و در عين حال اثرگذار بوده است. هم چنين مجذور ضريب همبستگي چندگانه 0/620=R2 نيز بيانگر آن است كه متغيرهاي پيش بين (افزايش آستانه خطر ارتكاب جرم، افزايش آستانه حين ارتكاب جرم، افزايش خطر شناسايي و احتمال دستگيري بزهكاران، استفاده از فناوري‌هاي مراقبتي و كاهش فرصت‌هاي ارتكاب جرم، كاهش موفقيت وقوع جرم)، 62 درصد از تغييرات متغير ملاك (پيشگيري از جرايم) را تبيين كنند. لذا مي‌توان با شيوه‌هاي پيشگيري وضعي (ضمن كاهش هزينه‌هاي ناجا و تنش‌هاي رفتاري پليس و مهاجرين مسكن مهر) به ويژه فناوري‌هاي مراقبتي و كاهش فرصت‌هاي ارتكاب جرم و كاهش موفقيت وقوع جرم، جرايم را در اين مناطق كاهش داد.