تنوع قارچ هاي چوبزي دارويي، خوراكي و سمي بر روي خشكه دارهاي افتاده راش و كاربرد آنها

مديريت جنگل تاثير مهمي براي بستر رشد قارچ‌هاي چوب‌زي دارويي، خوراكي و سمي يعني خشكه‌دار افتاده ميگذارند. با شناسايي قارچ‌هاي خوراكي كشت و پرورش برخي از آنها، نقش مهمي در تامين نياز غذايي جامعه، قارچ‌هاي دارويي در حفظ سلامت و درمان بسياري از بيماري‌ها و قارچ‌هاي سمي در كاهش مشكلات حاصل از مسموميت تاثير دارد. هدف از اين پژوهش شناسايي قارچ‌هاي چوب‌زي بر روي خشكه‌دار افتاده و تقسيم بندي آنها از لحاظ دارويي، خوراكي و سمي و بررسي ميزان حجم خشكه‌دار در جنگل‌هاي داربكلا مازندران مي‌باشد. اين تحقيق در جنگل آموزشي و پژوهشي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري دارابكلا ساري انتخاب و بعد از انجام جنگل گردشي‌هاي مقدماتي نمونه برداري از خشكه‌دارهاي افتاده انجام گرديد. شناسايي قارچ‌ها در آزمايشگاه قارچ‌شناسي از طريق مرفولوژي و استخراج دي‌ان‌اي ناحيه ITS nrDNA با استفاده از زوج آغازگر‌هاي ITS1 و ITS4 تكثير و توالي‌يابي شد و با نرم افزار Bio edit اصلاح و در NCBI مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه در جنگل مورد مطالعه 37 گونه شناسايي شدند كه از اين 70 درصد قارچ‌ها خاصيت دارويي، 22 درصد خاصيت خوراكي و 8 درصد خاصيت سمي داشتند. نتايج نشان داد كه ترتيب قارچ‌هاي Trametes versicolor، Lenzites betulinus، Daldinia concentrica، Pleurotus ostreatus، Ganoderma lucidum و Fomes fomentarius بيشترين فراواني را بر روي خشكه‌دار افتاده راش داشته‌اند. براي مديريت خشكه‌دارهاي افتاده موجود در يك اكوسيستم جنگل به منظور افزايش تنوع قارچ‌هاي دارويي و خوراكي پيشنهاد مي‌شود كه خشكه‌دار افتاده در جنگل حفظ شوند.