طراحي و ارزيابي الگوي شادماني سازماني اساتيد دانشگاه آزاد اسلامي واحدهاي تهران (مطالعه تركيبي)

زمينه: مطالعات پيشين به بررسي علل شادماني سازماني پرداخته اند، اما پيرامون طراحي و ارزيابي الگوي شادماني سازماني شكاف تحقيقاتي وجود دارد. هدف: طراحي و ارزيابي الگوي شادماني سازماني اساتيد دانشگاه آزاد اسلامي واحدهاي شهر تهران بود. روش: در بخش كيفي پژوهش از نوع آميخته و به صورت اكتشافي و در بخش كمي براساس مدل مفهومي بود. جامعه آماري شامل اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحدهاي تهران در سال 1398 بود. تعداد 26 نفر با روش نمونه گيري گلوله برفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته و پرسشنامه محقق ساخته. داده ها در بخش كيفي پژوهش با استراتژي نظريه داده بنياد و در بخش كمي با روش تحليل عاملي تأييدي طرح نظام مند اشتراس كوربين و مدل سازي معادلات ساختاري تحليل شدند. يافته ها: خروجي حاصل از تحليل كدگذاري‌هاي باز، محوري و انتخابي، دستيابي به الگوي مفهومي پژوهش با 19 مقوله و 116 مفهوم بود. از 116 مفهوم بدست آمده، ۲۷ مفهوم در قالب ۵ مقوله »روابط اجتماعي «، »فضاي محيط كار «، »تجهيزات كاري «، »رفتار اخلاقي محيط كار « و »سيستم تشويقي « به عنوان عوامل علي اثرگذار بر شادي سازماني اساتيد معرفي شد. روابط علي با بار عاملي 0/66 و آماره تي 12/072 تأثير مستقيم و معني داري بر مقوله اصلي دارد، مقوله اصلي با بار عاملي 0/44 و آماره تي 6/44 تأثير مستقيم و معني داري بر راهبردها دارد، راهبردها با بار عاملي 0/577 بر پيامدها تأثيرگذار هستند، شرايط مداخله گر با بار عاملي 0/438 بر پيامدها تأثير مستقيم و معني داري دارد و در نهايت شرايط بستر با بار عاملي 0/498 تأثير مستقيمي بر پيامدها دارد. نتيجه گيري: فضاي محيط كار، تجهيزات كاري، روابط اجتماعي، رفتار اخلاقي محيط كار و سيستم تشويقي به عنوان شرايط علي در مدل شادي سازماني، نقش مهمي دارند.