استفاده از مصالح FRP به روش NSM در مقاو‌م‌سازي لرزه‌اي ساختمان‌هاي بنايي تاريخي (مطالعه موردي ساختمان آموزشي شماره 1 دانشگاه هنر اسلامي تبريز)

حفاظت از ساختمانهاي بنايي كه ارزش تاريخي و فرهنگي دارند، در مقابل بلاي طبيعي زلزله، براي نسل هاي آينده از هر جهت لازم است. بهره گيري از روشهاي برگشت پذير و نوين در مقاوم سازي اين ساختمان ها در سال هاي اخير موردتوجه محققان قرار گرفته اند، به نحوي كه اين روش ها ضمن بهبود عملكرد ساختمان در هنگام زلزله، كمترين دخل و تصرف را در معماري و سازه آن ايجاد كنند. در مطالعه حاضر با مقاوم سازي ديوارهاي مصالح بنايي با استفاده از مصالح Fiber Reinforced Polymer ( FRP) و به روش NSM (Near Surface Mounted) كه از روش هاي نوين در عرصه مقاوم سازي ساختمان هاي بنايي تاريخي بوده اند و تا حدود زيادي ويژگي هاي ذكر شده را دارند، تغيير رفتار لرزه اي ساختمان، در زمان قبل و بعد از مقاوم سازي مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور، ساختمان مورد مطالعه (ساختمان آموزشي شماره يك دانشگاه هنر اسلامي تبريز) به صورت سه بعدي و به روش قاب معادل در نرم افزار 3Muri مدل سازي شده و براي ارزيابي رفتار لرزه اي ساختمان و همچنين تأثير روش مقاوم سازي در اين رفتار، از شاخص ايمني تعريف شده در راهنمايي ارزيابي و كاهش خطر لرزه اي بناهاي تاريخي ميراث فرهنگي كشور ايتاليا استفاده شده است. شاخص انتخاب شده، تابعي از مقاومت برشي ساختمان، لرزه خيزي منطقه، نوع خاك و سطح عملكرد موردنظر است. محاسبه شاخص ايمني براي سطوح عملكردي موردنظر و بر اساس نتايج حاصل از تحليل بار افزون، توسط نرم افزار 3Muri صورت گرفته است. نتايج حاصل از ارزيابي ساختمان، نشان داد كه تقويت ديوارهاي باربر ساختمان به روش NSM، به همراه اضافه كردن ديوارهاي بنايي مسلح جديد، موجب افزايش قابل توجه مقاومت لرزهاي آن مي شود. به طوري كه ميزان شاخص ايمني در بعضي موارد، به خصوص در راستاي عرضي (ضعيف تر) ساختمان 1/7تا 6 برابر مي شود. نتايج حاصل، در مطالعه حاضر، صرفا بر اساس مدل سازي عددي بوده و تنها از يك شاخص براي ارزيابي رفتار لرزه اي ساختمان استفاده شده است؛ بنابراين انجام كارهاي تئوري و آزمايشگاهي بيشتر در اين زمينه، ضروري به نظر مي رسد.