تاثير آموزش والدگري مبتني بر ذهن‌آگاهي به مادران كودكان با اختلال نارسايي توجه/بيشفعالي بر بهبود مشكلات دروني‌شده مادران و كاهش رفتارهاي بروني‌سازي‌شده فرزندانشان

مقدمه و اهداف با توجه به شيوع بالاي اختلال نارسايي توجه/بيش‌فعالي در كودكان و مشكلات روانشناختي كه به واسطه ويژگي هاي رفتاري اين كودكان براي والدين و به ويژه مادرانشان ايجاد مي‌شود، پژوهش حاضر به بررسي تاثير آموزش والدگري مبتني بر ذهن‌آگاهي بر بهبود رفتارهاي دروني‌سازي شده مادران (اضطراب و افسردگي) و رفتارهاي بروني‌سازي شده (رفتارهاي قانون‌شكنانه و پرخاشگرانه) فرزندان با نارسايي توجه/ بيش‌فعالي پرداخته است. مواد و روش ها در مطالعه حاضر از روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمونپس‌ آزمون با گروه كنترل استفاده شد. تعداد 30 نفر از مادراني كه فرزندان‌شان به واسطه‌ي نظر معلمان، پرسشنامه مرضي كودكان فرم والدين و مصاحبه تشخيصي مبتلا به اين اختلال تشخيص داده شده بودند، به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل ب ه صورت تصادفي جايگزين شدند. به منظور سنجش رفتارهاي بروني‌سازي شده كودكان و مشكلات دروني‌سازي شده مادرانشان به ترتيب از فهرست رفتاري كودكان CBCL و مقياس بيمارستاني اضطراب و افسردگي HADS استفاد شد. سپس گروه آزمايش طي هشت جلسه سه ساعته تحت آموزش والدگري مبتني بر ذهن آگاهي قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات پس آزمون گرفته شد. داده‌هاي به دست آمده از پژوهش حاضر با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس و به كمك نرم افزار آماري SPSS21 تحليل شد. يافته   ها يافته ها نشان داد كه ميزان اضطراب و افسردگي مادران شركت كننده در گروه آزمايش به طور معناداري كاهش يافته است (0/05 p). همچنين بر اساس گزارش مادران ميزان رفتارهاي بروني سازي شده كودكان در گروه آزمايش نسبت به گروه شاهد كاهش بيشتري يافته بود كه با 0/05 p  نتيجه گيري با توجه به يافته‌هاي حاصل از پژوهش حاضر مي‌توان گفت سبك والدگري مبتني بر ذهن‌آگاهي باعث كاهش ميزان اضطراب و افسردگي مادران مي‌شود و همچنين به كاهش رفتارهاي بروني سازي شده كودكان‌شان مي‌انجامد.