بررسي قدرت، استقامت و انعطاف پذيري عضلات تنه در نوجوانان كشتي گير با و بدون ناهنجاري هايپركايفوز

مقدمه و اهداف هدف از پژوهش حاضر، بررسي قدرت، استقامت و انعطاف پذيري عضلات تنه در نوجوانان كشتي گير با و بدون ناهنجاري هايپركايفوز بود. مواد و روش ها در تحقيق حاضر 40 كشتي گير به صورت هدفدار انتخاب شدند و به دو گروه با و بدون ناهنجاري هايپركايفوزيس تقسيم شدند. ميزان هايپركايفوز، استقامت عضلات اكستنسور و فلكسور تنه به ترتيب به وسيله خط كش منعطف، آزمون سورنسن و آزمون فلكشن 60 درجه مورد اندازه گيري قرار گرفتند. قدرت عضلات اكستانسور و فلكسور با دينامومتر و انعطاف پذيري عضلات توراكوابدومينال با آزمون عملكردي اندازه گيري شد. آناليز داده ها با آزمون همبستگي پيرسون و آزمون تي مستقل انجام شد. يافته ها بين هايپركايفوز و قدرت اكستنشن تنه (0/005=p)، استقامت عضلات اكستانسور تنه (0/02=p) و همچنين انعطاف پذيري سينه ايشكمي (0/01=p)، نسبت قدرت عضلات فلكسور به اكستنسور تنه (0/001=p) و همچنين نسبت استقامت عضلات فلكسور به اكستنسور تنه (0/001=p) ارتباط معناداري وجود داشت. علاوه بر اين، مقايسه دو گروه نشان داد كه بين قدرت عضلات اكستنسور تنه (0/02=p)، نسبت قدرت عضلات فلكسور به اكستنسور (0/001=p)، استقامت عضلات اكستنسور تنه (0/009=p)، نسبت استقامت عضلات فلكسور به اكستنسور تنه (0/005=p) و نيز انعطاف پذيري عضلات توراكوابدومينال (0/02=p) تفاوت معناداري در دو گروه وجود دارد. نتيجه گيري نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تغييرات در فاكتورهايي همچون قدرت، استقامت و انعطاف پذيري مي تواند موجب تشديد قوس ستون فقرات پشتي شود و اين عوامل در افراد ورزشكار مثل كشتي گيران نيز علي رغم ورزشكار بودن افراد مي تواند به عنوان يك ناهنجاري تلقي شود؛ لذا مربيان و درمانگران ورزشي مي بايست نسبت به ارزيابي و ارائه برنامه تمرينات موثر آموزش داده شوند.