اثر تمرين اصلاحي با تاكيد بر فعال سازي عضلات گلوتئال حين دويدن بر تعادل پوياي زنان فعال

مقدمه و اهداف در ورزشكاران، برخورداري از تعادل پوياي بهينه در جهت بهبود عملكرد حركتي و يا پبشگيري از آسيب حين تمرين حائز اهميت است؛ لذا هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر تمرين اصلاحي راستاي اندام تحتاني همراه با فعال سازي ارادي عضلات گلوتئال بر تعادل پويا حين دويدن بر روي تردميل بوده است. مواد و روش ها در مطالعه شبه تجربي حاضر 25 آزمودني زن سالم و فعال در دو گروه كنترل (12 نفر، ميانگين سني 2/8±21/2) و گروه تمريني (13 نفر، ميانگين سني 2/5±20/5) با روش نمونه گيري در دسترس شركت كردند. تمرينات اصلاحي در 8 جلسه به مدت  دو هفته در گروه تمريني انجام شد و در دو گروه قبل و بعد از دو هفته تعادل پوياي افراد توسط تست ستاره در سه جهت قدامي، خلفيداخلي و خلفيخارجي انجام شد. تحليل آماري توسط آزمون آماري تي مستقل جهت مقايسات بين گروهي و تي زوجي جهت مقايسات درون گروهي با سطح معناداري 0/05 انجام شد. يافته ها نتايج نشان داد كه در پيش آزمون دو گروه تفاوت معناداري از نظر شاخص هاي تعادلي در جهات مختلف نداشتند (0/05˃p) و مقايسات درون گروهي در گروه تمريني حاكي از تفاوت معنادار و افزايش ميزان دست يابي در جهت قدامي (0/008=p) و خلفيخارجي (0/011=p) بود، در حالي كه در جهت خلفيداخلي (0/727=p) تفاوت معناداري مشاهده نشد و در گروه كنترل نيز تفاوت معناداري مشاهده نگرديد (0/05˃p). نتيجه گيري نتيجه مطالعه حاضر نشان داد كه اين تمرينات اصلاحي احتمالا از طريق تاثير بر عملكرد عضلات گلوتئال توانسته است تعادل پوياي تست ستاره را در جهت قدامي و خلفيخارجي در زنان سالم و فعال تا حدودي بهبود دهد كه اين امر از نظر رويكردهاي پيشگيري از آسيب مي تواند حائز اهميت باشد و در برنامه هاي آماده سازي مورد استفاده قرار گيرد.