مروري بر كارايي توانبخشي مبتني بر واقعيت مجازي در درمان اختلال دهليزي

مقدمه و اهداف تكنولوژي واقعيت مجازي پيچيدگي حسي جهان فيزيكي را در محيط كنترل شده آزمايشگاه ايجاد مي‏كند. امروزه اين تكنولوژي در برنامه توانبخشي دهليزي مورد توجه قرار گرفته است. در توانبخشي دهليزي مبتني بر واقعيت مجازي تحريكات متنوع با سطوح مختلف پيچيدگي در محيط ايمن براي فرد ارائه مي‎گردد كه در شرايط واقعي ارائه اين تحريكات امكان پذير نيست. هدف مقاله حاضر، مرور تكنولوژي هاي مختلف واقعيت مجازي در زمينه توانبخشي دهليزي، يافته‏ هاي باليني حاصل از كاربرد آنها به همراه مزايا و معايب هر يك است. مواد و روش ها جستجو در پايگاه‏‏ هاي اطلاعاتي Medline (PubMed)، Google scholar، Science Direct و Cochrane با كليدواژه‏ هاي Vestibular Rehabilitation، Vertigo Rehabilitation، Vestibular Dysfunction Rehabilitation وVirtual Reality Rehabilitation بدون محدوديت سال انجام شد. نتيجه گيري به نظر مي‏رسد استفاده از واقعيت مجازي علاوه بر ايجاد نتايج مشابه با برنامه‏ هاي مرسوم در كاهش علائم دهليزي، به دليل جذابيت سبب مشاركت فعال‏تر و رضايتمندي بيشتر بيماران مي‏شود. همچنين، اين تكنولوژي‏ها با افزايش غوطه ‏وري، تعارض حسي زيادي بين دستگاه دهليزي و سيستم بينايي ايجاد مي‏ كنند كه در نهايت باعث رخداد سريع‏تر، بهتر و پايدارتر جبران دستگاه دهليزي مركزي مي‏ گردد.