تحليل كمي و مقايسه اي ناپايداري هاي دامنه اي در دامنه هاي مشرف بر جاده كرج چالوس (كرج گچسر) و اتوبان در حال احداث تهران شمال (تهران سولقان) با استفاده از روش رگرسيون لجستيك

جاده كرج چالوس و اتوبان تهران شمال جزو جاده هاي پرتردد اما در عين حال كوهستاني كشور بوده و مستعد ناپايداري هاي دامنه اي مي باشند. لذا در اين مطالعه، با استفاده از روش رگرسيون لجستيك اقدام به ارزيابي كمي و مقايسه اي ناپايداري ها در دامنه هاي مشرف بر اين دو جاده (به ترتيب، حد فاصل كرج گچسر، و تهران سولقان) شده است. براي اين منظور لايه هاي جداگانه 14 فاكتور مؤثر در وقوع ناپايداري ها در محيط GIS تهيه شدند، سپس با لايهي پراكنش ناپايداري هاي موجود انطباق داده شده و تراكم آنها در واحد سطح محاسبه و با استفاده از نرم افزار ادريسي، مدل رگرسيون لجستيك انجام شد. طبق نتايج، در محدوده ي كرج عوامل فاصله از رودخانه، اقليم و شاخص قدرت آبراه هاي و در محدوده ي سولقان عوامل فاصله از گسل، فاصله از جاده و اقليم به ترتيب داراي بيشترين اهميت هستند. در محدوده ي كرج 34.95 درصد اراضي، مناطق با پتانسيل وقوع ناپايداري هاي متوسط به بالا هستند كه 54.87 ناپايداريها در آن به وقوع پيوسته است. در محدوده سولقان نيز 27.14 درصد اراضي به عنوان مناطق با پتانسيل وقوع ناپايداريهاي متوسط به بالا هستند كه 86.26 درصد ناپايداري ها در آن به وقوع پيوسته اند. با مقايسهي دو منطقه در مي يابيم كه گرچه درصد مناطق با پتانسيل متوسط به بالا در محدوده ي سولقان كمتر از كرج است، اما درصد ناپايداريهاي رخ داده در اين مناطق در سولقان بيشتر مي باشد.