تحليل سيل‌خيزي زيرحوضه‌ها بر پايه‌ي مدل WASPAS مطالعه‌ي موردي: حوضه‌ي آبريز الندچاي، شمال‌غرب ايران

حوضه ي آبريز الندچاي واقع در شمال غرب ايران همه ساله با شروع فصل بهار شاهد وقوع سيلاب هاي مخرب مي باشد. هدف از اين تحقيق بررسي و تحليل نقش شاخص هاي هيدروژئومورفيك در حساسيت سيل خيزي اين حوضه است. جهت نيل به اين هدف ابتدا منطقه مورد مطالعه با استفاده از مدل رقومي ارتفاعي (DEM) با قدرت تفكيك مكاني 12.5 متر به 15 زيرحوضه تقسيم شده است. در مرحله ي بعد با استفاده از قوانين ژئومورفولوژيكي هورتن، شوم و استرالر خصوصيات ژئومورفولوژي كي هر يك از زيرحوضه ها از سه جنبه خصوصيات شبكه ي زهكشي ، خصوصيات شكلي و خصوصيات برجستگي در محيط نرم افزار ArcGIS تهيه شدند. جهت تعيين وزن پارامترها از مدل تحليل تصميم گيري چندمعياره SWARA استفاده شد. نتايج وزنده ي پارامترها نشان داد كه پارامترهاي هيدروژئومورفيكي شامل بافت زهكشي، نسبت بافت و تراكم زهكشي با مقادير 273 / 0 ، 273 / 0 و 156 / 0 بيشترين وزن و تأثير را در سيلخيزي منطقه ي مورد مطالعه دارند. به منظور اولويت بندي 15 زيرحوضه ي الندچاي از مدل تصميم گيري WASPAS استفاده شد. نتايج اين مدل نشان داد كه زيرحوضه هاي 1 ، 3 و 2 به ترتيب با وزن 907 / 0 ، 858 / 0 و 818 / 0 بيشترين وزن را داشته و از حساسيت سيل خيزي بالايي برخوردار هستند. در مقابل زيرحوضه هاي 6 و 13 با وزن 250 / 0 و 374 / 0 كمترين مقادير را داشته اند كه نشان دهنده ي حساسيت بسيار پايين اين زيرحوضه ها به سيل خيزي است.