بررسي شگـردهاي تأثيـرگذاري بر مخـاطب در شعـر پست‌مـدرن ايران

درآميختگي عميق زندگي امروز با تكنولوژي‌ و چيرگي مناسبات تكنولوژيكي بر تمام عرصه ‌هاي زندگي انسان جديد، به طور طبيعي، تكانه هاي بنياني بر نهاد ادبيات نيز وارد آورده است كه يكي از وجوه آن نيز در مناسبات مؤلف، متن، خواننده تبلور يافته است. مؤلف و در اينجا شاعر پست ‌مدرن به سبب تكثر و تنوع مخاطبان در جهان نوين، امكان رويارويي با مخاطب به شيوۀ گذشته را ندارد؛ از اين رو ناگزير است متناسب با وضعيت جديد، شگردهاي نويني را براي ارتباط با مخاطب و تأثير بر او به كار بندد. بر اين اساس، به ارسال سيگنال ‌هاي اثربخش از زوايايي مي‌پردازد كه فنّاوري‌ هاي مسحوركنندۀ نوين غالباً از آن بهره مي‌برند. اين جستار، با بررسي كيفيت تأثيرِ مدّ نظر پست‌مدرنيسم، به تبيين مهم‌ ترين شگردهايي مي‌پردازد كه شاعران پست‌مدرن جهت اثربخشي قوي و سريع بر مخاطبان به كار بسته‌اند. هر يك از اين شگردها برآمده از يك يا چند بُعد از فلسفۀ پست مدرن و نيز حاصل زيست در جهان التقاطي سايبرنتيكي (تكنولوژي انسان) است.