تأثير فرهنگ بيگانه بر دانشجويان اعزامي به خارج از كشور با نگرش امنيتي

هدف: مسئله اصلي در تحقيق حاضر اين بود كه چه اندازه حضور دانشجويان ايراني در كشورهاي بيگانه با پيامدهاي امنيتي همراه است؛ بدين معنا كه اين حضور چه اندازه در گرايشهاي ديني، جاسوسي، شركت و فعاليت در محافل ضد ايراني، عدم بازگشت به وطن و پذيرش تابعيت دوگانه يا مضاعف و تغيير هويت فردي دانشجويان اعزامي به خارج از كشور مؤثر است. روش: اين تحقيق به روش توصيفي تحليلي از نوع پيمايش و روش گردآوري اطلاعات ميداني انجام شد و ابزار آن پرسشنامه محقق‌ساخته بود. حجم نمونه برابر با 250 در نظر گرفته شده است. روش نمونه‌گيري بر اساس گروههاي يادشده، روش طبقه‌اي نامتناسب، سپس تصادفي سيستماتيك بود كه با استفاده از جدول مورگان به دست آمد. روايي پرسشنامه از طريق روايي منطقي و پايايي آن به وسيله ضريب آلفاي كرونباخ به دست آمد كه برابر با 0.811 بوده است. يافته‌ها: داده‌هاي توصيفي نشان مي‌دهد كه ميانگين نمره تأثير فرهنگ بيگانه در دانشجويان اعزامي به خارج از كشور(3.53) بيشتر از دانشجويان داخل كشور (3.07) است. براي بررسي تأثير فرهنگ بيگانه بر دانشجويان، از آزمون تحليل كوواريانس تك‌متغيّري مانكووا استفاده شد. نتيجه‌گيري: نتايج تحليل كوواريانس تك‌متغيّري نشان داد بين گروههاي دانشجويان خارج از كشور و داخل، از لحاظ تأثيرپذيري فرهنگ بيگانه تفاوت معناداري وجود دارد(5.926=F و 0.001=P) و بيانگر اين است كه فرهنگ بيگانه تأثيرگذار بوده است.