بررسي جايگاه تئوري‌هاي معماري منظر جهان در پروژه‌هاي حرفه‌اي معماري منظر ايران

پژوهش حاضر با مطالعه عميق نظريات و رويكردها پيرامون حوزه‌هاي منظر، سعي در تحليل، اولويت‌بندي و ارزيابي و نيز بررسي جايگاه آن در پروژه‌هاي حرفه‌اي معماري منظر معاصر ايران دارد. در همين راستا با دسته‌بندي نظريه‌هاي موجود در شش رويكرد (مفهوم و معنا؛ زيبايي شناسي؛ اجتماعي فرهنگي؛ طبيعت و اكولوژي؛ طراحي، فرم، عملكرد و برنامه‌ريزي و فرآيند طراحي)، به تحليل و ارزيابي آنها پرداخته خواهد شد. لازم به توضيح است كه اين مطالعه در دو بخش انجام مي‌شود، بخش اول به روش كيفي نظريه زمينه‌اي[1]، كه با استفاده از كدگذاري مفاهيم به تحليل نظريات مي‌پردازد، صورت مي‌گيرد. در بخش دوم با رويكردي تطبيقي، معيارهاي استخراج شده از بخش اول، در معماري منظر معاصر ايران مورد تحليل و ارزيابي قرار مي‌گيرد. نتايج حاكي از آن است كه در پروژه‌هاي حرفه‌اي معماري منظر كشور، كاستي‌هايي در رابطه با شش مقوله فوق وجود دارد، به طوري كه در مسائلي همچون اتصال منظر به معماري، ادراك منظر، انعطاف پذيري و برنامه‌دهي منظر، تلاش چنداني صورت نگرفته است، اما به مواردي از جمله الگوها، نمادها، سنت، نظم و هندسه به نحو مطلوبي پرداخته مي‌شود. بنابراين با گام برداشتن در راستاي جبران اين كمبودها مي‌توان موجبات رشد و پيشرفت اين رشته را در همه ابعاد، فراهم كرد.   [1] Grounded Theory