برنامه‌ريزي و رهبري خلاق در شهر ايراني اسلامي و ارتباط آن با خلاقيت شهري

يكي از متغيرهاي تأثيرگذار در بهبود عملكرد و حيات شهرها خلاقيت است. از ميان اين عوامل رهبري يكي از مهم‌ترين آنهاست. هدف اين مقاله بررسي رابطه رهبري خلاق با خلاقيت شهري مي‌باشد. اين تحقيق نشان مي‌دهد كه رهبري خلاق يكي از عوامل مؤثر و مهم در شكل‌گيري شهر خلاق و خلاقيت شهروندان است. در واقع رابطه رهبري خلاق با متغيرهاي تفكر خلاق،‌ خلاقيت محيط‌هاي شهري، برنامه‌ريزي شهري خلاق و حمايت از ايده‌هاي نو و خلاق بررسي مي‌گردد و نقش مثبت آن را در قالب مدل ارتباط چند سطحي رهبري خلاق با نوآوري و خلاقيت شهري را به بحث مي‌گذارد. همچنين اهميت و ضرورت برنامه‌ريزي از ديدگاه اسلام و نقش جايگاه مديران و رهبران از منظر معصومين در جوامع بررسي و بر اهميت آن در برقراري شهر خلاق ايراني اسلامي تأكيد مي‌گردد و نيز نقش چالش‌هاي برنامه‌ريزي شهري خلاق و مديريت شهري و اثرات نبود سياست‌گذاران و مديران خلاق پويا و نوآور در سازمان‌ها و نيز عدم هماهنگي و انسجام در برنامه‌ريزي‌هاي مربوط به حوزه شهري بررسي مي‌گردد و بر اهميت يكپارچه‌سازي و هماهنگي در مقام حكمروايي شهري خلاق تأكيد مي‌گردد. در اين تحقيق از روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي اين نقش‌ها و اهميت برنامه‌ريزي و رهبري خلاق در بروز زمينه شهر خلاق پرداخته شده است.