اثربخشي آموزش روان‌درماني مثبت‌گرا بر اميدواري و بهزيستي روان‌شناختي همسران جانبازان

مقدمه: مطالعات نشان مي دهد درصد زيادي از همسران جانبازان داراي اختلات اضطرابي و مشكلات روانشناختي هستند. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش روان‌درماني مثبت‌گرا بر اميدواري و بهزيستي روان‌شناختي همسران جانبازان شهرستان ساري بود. روش كار: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. 30 تن از همسران جانبازان بر اساس معيارهاي ورود و خروج به مطالعه انتخاب شدند و به صورت تصادفي ساده در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) قرار گرفتند.. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت آموزش روان‌درماني مثبت‌گرا قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ‌گونه آموزشي در اين مدت دريافت نكردند. شركت ‌كننده‌ها، مقياس بهزيستي روان‌شناختي Ryff و پرسشنامه اميدواري Miller را در سه نوبت پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري تكميل كردند. براي تجزيه و تحليل آماري داده ها از آمار توصيفي و تحليل كوواريانس به كمك نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار اميدواري در پيش آزمون در گروه آزمايش و كنترل به ترتيب 4.83 ±83.75 و 4.81 ± 86.50 و در پس آزمون 12.72 ±153.37 و 5.02 ±87.12 به دست آمد (0.05 p). همچنين ميانگين و انحراف معيار در متغير بهزيستي روانشناختي در پيش آزمون در گروه آزمايش و كنترل به ترتيب 3.85 ± 37.50 و 3.19 ±38.25 و در پس آزمون 7.52 ±56.12 و 3.07 ±38.50 بود. بنابراين در گروه آزمايش نمره كسب شده در مقايسه با گروه كنترل تفاوت معنادار بود (0.05 p).نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه آموزش روانشناسي مثبت نگر مي‌تواند يك روش مناسب براي افزايش اميدواري و بهبود بهزيستي روان‌شناختي باشد. بنابراين پيشهاد مي گردد با تكيه بر آموزش اين مولفه و تقويت آن، ميزان اميدواري و بهزيستي روان‌شناختي در همسران جانبازان افزايش يابد.