شناسايي موانع درس‌پژوهي در دورۀ ابتدايي از منظر كارگزاران آموزشي

هدف پژوهش، كنكاش و تحليل تجارب كارگزاران آموزشي دربارۀ موانع مرتبط با فرايند درس‌پژوهي در دورۀ ابتدايي و ارائه تمهيدات بود. اين پژوهش در چارچوب رويكرد كيفي و با استفاده از روش تحقيق پديدارشناسي صورت گرفته است. جامعۀ آماري پژوهش را كارگزاران آموزشي تشكيل دادند كه از طريق روش نمونه‌گيري معيار محور، 20 نفر ازجمله سياست‌گذاران آموزشي، رؤساي تكنولوژي آموزشي استان‌ها، راهبران آموزشي و متخصصين حوزۀ برنامه درسي تا رسيدن به اشباع داده‌ها، از طريق مصاحبۀ نيمه‌ساختارمند شركت داده شدند. براي تحليل داده‌ها از روش مقوله‌بندي با استفاده از نرم‌افزار مكس كيو دا (نسخۀ 2018) استفاده شد. اعتبارپذيري كدگذاري‌هاي انجام شده به‌وسيلۀ بررسي توسط اعضا، همسوسازي منابع داده‌ها و خود بازبيني پژوهشگر صورت گرفت و تكرارپذيري آن با استفاده از دو شاخص ثبات و تكرار داده‌ها انجام شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد موانع درس‌پژوهي در چهار مقوله موانع فرهنگي، سازماني، ساختاري و حرفه‌اي بودند كه تهديدي براي مشاركت معلمان در فرايند درس‌پژوهي محسوب مي‌شوند. همچنين براي رفع هر يك از اين موانع، تمهيداتي بايد انديشيد. بر اساس نتايج پژوهش، توصيه مي‌شود كه سياست‌گذاران براي ارتقاء و توسعۀ درس‌پژوهي به‌عنوان يك فعاليت مشاركتي معلمان مستقر در مدرسه، برنامه‌هاي استراتژيك تهيه كنند. همچنين تمامي ذينفعان آموزش‌وپرورش بايد در شكل‌گيري و نگهداري ساختارهاي سازماني كه از مشاركت مؤثر معلمان در فرايند درس‌پژوهي حمايت مي‌كند، مشاركت نمايند.