اثر محلول‌پاشي با كودهاي جلبك دريايي، اوره و ريزمغذي بر عملكرد و اجزاي عملكرد زعفران (Crocus sativus L.)

مديريت تغذيه از مهم‌ترين عوامل در تعيين عملكرد كيفيت زعفران (.Crocus sativus L )به شمار مي‌رود. به منظور بررسي اثر محلول پاشي بر عملكرد زعفران، آزمايشي به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار طي سال زراعي 96-1395 در مزرعه شخصي واقع در روستاي بجد بيرجند اجرا گرديد. فاكتورها شامل جلبك دريايي آكادين در سه سطح (شاهد، يك و دو ليتر در هزار)، اوره در سه سطح (صفر،هفت و ده در هزار) و كود ريزمغذي اكوكوئل ميكروميكس در دو سطح ( صفر و دو در هزار) بود. اثر جلبك دريايي بر تمامي صفات اندازه گيري شده برگ، بنه و گل مثبت و معني دار گرديد. كاربرد دو ليتر در هكتار جلبك دريايي، وزن كلاله خشك، تعداد گل، وزن خشك بنه و وزن خشك برگ در واحد سطح را به طور معني دار در سطح احتمال يك درصد به ترتيب 65.3، 37.06، 61.99 و 16.15 درصد نسبت به شاهد افزايش داد. اثر محلول پاشي اوره نيز بر تمامي صفات اندازه گيري شده معني‌دار (P≤0.01 ) بود. عملكرد كلاله خشك در محلول پاشي هفت در هزار اوره به ميزان 41.3 درصد نسبت به شاهد افزايش يافت. به طور كلي، محلول‌پاشي هفت در هزار اوره اثر مثبت بيشتري بر صفات اندازه‌گيري شده داشت. تأثير كود ريزمغذي بر صفات برگ، بنه و گل معني دار بود. به طور كلي، تيمار دو در هزار جلبك دريايي، هفت در هزار اوره و دو در هزار ريزمغذي بالاترين عملكرد را در اكثر صفات دارا بود. در مجموع، بهره‌گيري از منابع نوين كودي، ضمن كاهش مصرف كودهاي شيميايي و آلودگي‌هاي زيست محيطي، قدمي مؤثر و اميدبخش در راستاي كشاورزي پايدار خواهد بود.