ارزيابي انتشار آلاينده‌ها در يك نيروگاه سيكل تركيبي: الگوي پويايي سيستمي

محيط زيست و لزوم صيانت و مراقبت از آن، يكي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي توسعه صنعتي در جامعه امروزي قلمداد مي‌شود و آلودگي هوا از جمله بارزترين و ملموس‌ترين عوامل مخرب آن است. رشد روزافزون صنعت موجب توليد و انتشار آلاينده‌هاي گازي به هوا گرديده است كه در اين ميان نيروگاه‌هاي حرارتي يكي از مهم‌ترين منابع انتشار آلاينده‌هاي هوا و گازهاي گلخانه‌اي مي‌باشند. اين پژوهش با استفاده از ابزار مدل‌سازي پويا و به‌كارگيري نرم‌افزار Vensim و همچنين بر پايه داده‌هاي اندازه‌گيري شده در شرايط واقعي، اجزاء و فرآيندهاي تأثيرگذار بر ميزان و چگونگي انتشار آلاينده‌ها در هوا را از طريق يك نيروگاه سيكل تركيبي شبيه‌سازي نموده و با بررسي و تحليل سناريوهاي مختلف، نوع فرآيند، سوخت مطلوب و حداكثر ميزان امكان ارتقاء توان توليدي واحدهاي نيروگاه سيكل تركيبي را با درنظر گرفتن حداكثر ميزان مجاز انتشار آلاينده‌ها در جو و با به‌كارگيري تكنيك‌هاي مختلفِ افزايش راندمان، پيش‌بيني نموده است. به‌طور كلي، مُدهاي بهره‌برداري از توربين گاز (پريميكس و ديفيوژن)، نوع سوخت مصرفي در توربين گاز (گاز طبيعي يا گازوئيل)، به‌كارگيري يا عدم استفاده از سيستم پاشش آب در هواي ورودي به توربين گاز و همچنين تزريق آب يا بخار در مشعل توربين گاز به عنوان اصلي‌ترين عوامل و متغيرهاي تأثيرگذار بر ميزان انتشار آلاينده‌ها در نيروگاه سيكل تركيبي شناسايي شده و مورد تحليل قرار گرفته‌اند.