مديريت و توزيع كارآمد ريسك در قراردادهاي نفت و گاز از طريق شروط قراردادي

نظر بر طيف وسيع ريسك‌هايي كه طرفين قرارداد در پروژه‌هاي نفت و گاز با آن مواجه هستند، استراتژي‌هاي مديريت ريسك، جهت كاهش هزينه‌هاي ناشي از ريسك‌ها، كاهش اختلافات ميان طرفين قرارداد و درنهايت دستيابي به اهداف تجاري قرارداد، نقشي اساسي ايفاء مي‌كنند. تخصيص قراردادي ريسك‌هاي پروژه از طريق درج شروط كليدي توزيع ريسك در قرارداد، به‌عنوان يكي از مهم‌ترين ابزارهاي مديريت ريسك، به‌طور قابل‌ملاحظه‌اي در سال‌هاي اخير در قراردادهاي نفت و گاز موردتوجه قرار گرفته است، به‌طوري‌كه اجراي موفّق هر پروژه در گروي طراحي قراردادي كارآمد است كه با انتقال مسئوليت مديريت و تحمّل ريسك‌ها به طرفي كه در بهترين موقعيت براي مديريت آنها قرار دارد، منجر به توزيع بهينه و عادلانۀ ريسك‌هاي پروژه گردد. اين مقاله استفاده از انواع مكانيسم‌هاي قراردادي توزيع ريسك در قراردادهاي نفت و گاز، ازقبيل شرط عدم‌مسئوليت، شرط تحديد مسئوليت، شرط مصونيت، شرط وجه التزام و شرط الزام به اخذ پوشش‌هاي بيمه‌اي مشخص را موردبررسي قرار مي‌دهد و در انتها بي‌اعتباري شروط قراردادي را زماني كه منجر به تخصيص ناعادلانه ريسك مي‌شوند، موردبحث قرار مي‌دهد.