پديد آورندگان :
عاطفي صدريني، سحر دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي , جمشيدي، عبدالله دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي - گروه بهداشت مواد غذايي , حسن، جلال دانشگاه تهران - دانشكده دامپزشكي - گروه سم شناسي
چكيده فارسي :
فلزات سنگين به راحتي مي‌توانند باعث آلودگي زيست‌محيطي آبزيان به خصوص ميگوها شوند. با توجه به ارزش غذايي بالاي ميگو و همچنين اهميت بررسي سلامت اين ماده غذايي، اين تحقيق باهدف تعيين ميزان برخي فلزات سنگين (روي، سرب، ارسنيك، كادميوم، نيكل، مس، كروم، جيوه، منگنز و تيتانيوم) و تركيبات آروماتيك حلقوي در اين ماده غذايي، در زمستان سال 1397 در شهر تهران انجام شد. 120 عدد نمونه ميگوي بسته‌بندي‌شده از 10 بسته هم‌وزن و داراي تاريخ توليد و با سايز مشابه كه توسط 5 شركت مختلف بسته‌بندي‌شده بودند، به‌صورت تصادفي نمونهگيري شد. جهت اندازه‌گيري فلزات سنگين از دستگاه جذب اتمي و از كروماتوگرافي گازي-جرمي براي تعيين هيدروكربن‌هاي حلقوي آروماتيك استفاده شد. تمامي فلزات سنگين، غلظتي كمتر از استاندارد مشخص‌شده توسط سازمان جهاني بهداشت داشتند. بيشترين ميانگين غلظت فلزات سنگين به ترتيب مربوط به روي (ppb 4/6193)، مس (ppb 1597) و آرسنيك (ppb496) و كمترين ميانگين غلظت نيز مربوط به عنصر كادميوم (ppb8/4) بود. تركيبات نفتالين (ppb 2/1)، آسنفتيلن (ppb14/0)، كرايسن (ppb6/7) و آسنافتن (ppb32/5) در نمونههاي ميگوي جمع‌آوري‌شده وجود داشتند كه مقادير آن‌ها به‌جز آسنفتيلن از حد استاندارد تعيين‌شده (ppb 7/0) بالا‌تر بود. نمونههاي دريايي و پرورشي ازنظر غلظت فلزات سنگين و ميزان هيدروكربن‌هاي آروماتيك اختلاف معني‌داري نداشتند. به‌طوركلي مصرف ميگوهاي فوق ازنظر وجود فلزات سنگين براي انسان خطري ندارد؛ اما با توجه به امكان انتقال هيدروكربن‌هاي آروماتيك از طريق زنجيره غذايي به انسان، آلودگي به اين تركيبات مي‌تواند به‌عنوان يك هشدار براي مصرف زياد ميگو تلقي شود.
چكيده لاتين :
Heavy metals can easily contaminate the aquatic environment, especially shrimp. Considering the high nutritional value of shrimp and the importance of assessing its wholesomeness, this study aimed to determine the amount of some heavy metals (zinc, lead, arsenic, cadmium, nickel, copper, chromium, mercury, manganese, and titanium) and Polycyclic aromatic hydrocarbon in shrimp samples in Tehran, during winter of 2017. A total of 120 samples of shrimp packaged from 10 equal weight packages with similar production date and size which packed by 5 different companies randomly sampled. To determine the amount of heavy metal concentration, Atomic absorption spectrophotometry and to determine polycyclic aromatic hydrocarbon gas chromatography were used. All of the heavy metals measured in this experiment were found below the standard specified by the World Health Organization. The highest mean concentrations of heavy metals were related to zinc (6193.4 ppb), copper (1597 ppb), and arsenic (496 ppb), respectively, and the lowest mean concentrations were related to cadmium (4.8 ppb). Naphthalene (1.2ppb), acenphetylene (0.14 ppb), chrysene (7.6 ppb), and acenaphthene (5.32ppb) were present in the samples of collected shrimp, the values of which were determined higher than standard except for acenphetylene. Additionally, there was no significant difference between heavy metals and PAHs in cultivated and marine samples. In general, the consumption of these shrimps is not dangerous for humans in terms of heavy metals. However, due to the possibility of transmitting PAHs through the human food chain, contamination with PAHs can be considered as a warning for excessive consumption of shrimp.
