ارزيابي صنايع ماسه‌شويي و آبزي پروري بر كيفيت آب (مطالعه موردي: رودخانه محمدآباد گرگان)

توسعه آبزي پروري و توليد مصالح ساختماني سبب كاهش سلامت آب مي شود. در اين مطالعه، پراسنجه هاي كيفي آب رودخانه محمدآبادكتول گرگان سنجش و با استانداردهاي آب سطحي مقايسه گرديد. اين رودخانه در كنترل سيلاب، تامين آب كشاورزي فاضل آباد و حفظ تعادل اكولوژيك منطقه اهميت زيادي دارد. دماي آب، كدورت، جامدات محلول، شوري، فسفات، نيترات، نيتريت، آمونياك، اكسيژن محلول و pH در محل و مقدارهاي اكسيژن خواهي زيستي و كلي فرم مدفوعي با انتقال نمونه ها به آزمايشگاه در 12 ايستگاه مرتبط با موقعيت صنايع ماسه شويي و آبزي پروري سنجش شدند. در امتداد اين رودخانه 3 صنعت ماسه شويي و 4 استخر آبزي پروري وجود دارد كه فقط پراسنجه هاي شوري و كدورت در يك ايستگاه بيش از حد استاندارد بود و ساير پراسنجه ها در تمام ايستگاه ها در محدوده ي استاندارد قرارداشتند. نتايج شاخص كيفي آب هاي سطحي ايران (IRWQI) به ترتيب در ايستگاه ها از بالادست به پايين دست رودخانه، 79.2، 77، 77.3، 77.7، 62، 70.7، 73.6، 74.2، 79.2، 77.4، 79.9 و 83 بود كه در محدوده كيفي خوب و بيانگر توان خودپالايي بالاي رودخانه است. اگرچه آبزي پروري و صنايع ماسه شويي بر كيفيت آب رودخانه تاثيرگذار بوده است اما شرايط محيط فيزيكي رودخانه از جمله جنس بستر و نقش مهم شرايط اكولوژيكي در خودپالايي رودخانه، اين اثرات را تعديل كرده است.