تحليل رؤيا از منظر ابن عربي و علاءالدوله سمناني

پژوهش حاضر به بررسي ديدگاه هاي ابن عربي و علاءالدوله سمناني درباره‌ مسأله‌ رؤيا پرداخته است. ابن عربي كه كاشف عالم خيال بوده، با ارتباط دادن عالم خيال- خيال منفصل- و رؤيا- خيال متصل- به اين مسأله پرداخته است. از سوي ديگر علاءالدوله سمناني، قائل به اهميت رويا در سلوك بوده و به نقش و اهميت شيخ در ارتباط با آن معتقد بوده است و رؤيا را به لطايف سبعه كه از مهم ترين مسائل در تفكر وي بوده، ربط داده است. دو عارف در بحث رؤيا درباره‌ بيننده‌ رؤيا، خود رؤيا و اضغاث احلام ديدگاه هايي را مطرح كرده اند. علل تفاوت ديدگاه هاي آن دو عارف را مي توان در سطح عميق تري ناشي از تفاوت نگرش آنان در حوزه هاي عملي و نظري و ديدگاه هاي معرفت شناختي و هستي شناختي دانست كه تأثير آن در رويكرد آن دو و تحليل هايشان در باب رويا ديده مي شود. اين پژوهش به شيوه‌ تحليلي به مقايسه‌ اقوال و نظرات اين دو عارف بزرگ و با هدف فهم شباهت و تفاوت ديدگاه اين دو، در مسأله‌ رؤيا صورت گرفته است.