اعتبارسنجي الگوي انتقال يادگيري برنامه‌هاي پرورش هيئت علمي دانشگاههاي شهر قم

هدف: بررسي عوامل مؤثر بر انتقال يادگيري برنامه‌هاي پرورش هيئت علمي در دانشگاههاي منتخب شهر قم. روش: پژوهش حاضر با راهبرد اكتشافي و رويكرد تركيبي انجام شد. در مرحلۀ كيفي با روش نظريۀ زمينه‌اي و انجام مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته شرايط زمينه‌اي، عوامل علّي و ميانجي، راهبردها و پيامدهاي فرايند انتقال يادگيري در برنامه‌هاي پرورش هيئت علمي بررسي و الگوي كيفي بر اساس مدل پاردايمي نظريۀ زمينه‌اي ترسيم شد. در مرحلۀ كمّي از طريق پرسشنامۀ طراحي‌شده، نظرات 200 نفر از اعضاي هيئت علمي دانشگاههاي شهر قم، جمع‌آوري و تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: انگيزش و احساس نياز اعضاي هيئت علمي با انتقال يادگيري به عنوان پديدۀ محوري، رابطۀ معنادار داشتند؛ اما رابطۀ حرفه‌گرايي هيئت علمي با انتقال يادگيري تأييد نشد. همچنين ارتقاي سطح آزادي علمي، جامعه‌پذيري اعضاي هيئت علمي و شايستگي مدرّسان به عنوان راهبردهاي الگوي طراحي شده بر بهبود عملكرد اعضاي هيئت علمي تأثير معنادار داشت. نتيجه‌گيري: ارتقاي كيفي فرايند پذيرش و جذب دانشجويان، ارتقاي سطح نعاملات بين‌المللي، پويايي برنامه‌هاي درسي و حاكميت جو حمايتي در سطح محيط‌هاي دانشگاهي، نيازسنجي جامع و مشاركت اعضاي هيئت علمي در طراحي برنامه‌هاي پرورش، ارتقاي سطح آزادي علمي، اصلاح و پياده‌سازي فرايند جامعه‌پذيري هيئت علمي و به كارگيري مدرّسان شايسته بر افزايش سطح اثربخشي برنامه‌هاي پرورش هيئت علمي تأثيرگذار است.