رابطه سبك‌هاي تفكر با رضايت زناشويي در معلمان زن و مرد شهر تبريز

هدف اين پژوهش بررسي رابطه سبك‌هاي تفكر با رضايت زناشويي در معلمين زن و مرد شهر تبريز بود. پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري مورد بررسي شامل كليه زنان و مردان معلم متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهرستان تبريز در سال 1398 بود كه 375 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي نسبي انتخاب و پرسشنامه ميان آنها توزيع شد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه سبكهاي تفكر استرنبرگواگنر(1991) و رضايت زناشويي انريچ(1989) بود. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمونهاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره تحليل شدند. يافته‌ها نشان دادند كه سبك تفكر در بسياري از مولفه‌ها با رضايت زناشويي رابطه دارد. در گروه مردان بين رضايت زناشويي و مولفه‌هاي اليگارشي، جزيي‌نگر، درون‌نگر و مولفه محافظه‌كار از مولفه‌هاي سبك تفكر رابطه معناداري به صورت مثبت و مستقيم وجود داشت و در گروه زنان بين رضايت زناشويي و مولفه‌هاي اليگارشي و مولفه محافظه‌كار رابطه معناداري به صورت مثبت و مستقيم وجود داشت، همچنين در گروه زنان بين مولفه جزئي‌نگر با رضايت زناشويي رابطه منفي و معكوس وجود داشت. با توجه به رابطه معنادار بين سبك تفكر و رضايت زناشويي توجه به سبك تفكر زوجين در كار با خانواده امري حياتي است. همچنين با توجه به تفاوت زنان و مردان در ارتباط بين سبك تفكر و رضايت زناشويي، توجه به عامل جنسيت نيز ضروري به نظر مي‌رسد.