نگرش زائرين آستان قدس رضوي نسبت به مردم مشهد با رويكرد توسعه گردشگري شهرهاي مذهبي

گسترش گردشگري در مناطق مختلف سبب شده گردشگري به‌منزله بزرگ‌ترين صـنعت جهـان معرفـي شود. فضاي مناسب گردشگري منجر به رشد اقتصاد منطقه و ناحيه‌ مي‌شود و بازتوليد آن بر سازوكارهاي فرهنگـي و رفتارهاي مردم در منطقه تأثيرگـذار اسـت. روش تحقيق اين پژوهش پديدارشناسي است. براي جمع‌آوري داده‌ها نمونه‌گيري از 37 مشاركت‌كننده كه بين سنين 19 تا 65 سال بودند، مصاحبه نيمه ساختاريافته گرفته‌ شده است و براي تحليل داده ها از روش تحليل تماتيك استفاده شد. يافته‌ها در زمينه بسترهاي معنايي شامل 30 گزاره مرتبط با نگرش زائران را نشان مي‌دهد كه به پنج زيرمضمون معنايي تقليل يافتند و در سه حوزه طبقه‌بندي شدند. اين سه حوزه عبارتند از نگرش فردي (سامانه‌ي بودن نگرش)، خانواده (چرخشي بودن عوامل شكل‌دهنده به نگرش) و جامعه (روابط ساختاري ميان بسترهاي معنايي كه نگرش را تداوم مي‌بخشند). توجه به نگرش زائران و نسبت آن با گردشگري منطقه، نقش كليدي در برنامه‌ريزي و سياست‌گذاري‌هاي فرهنگي اجتماعي دارد كه در اين زمينه بايد به روابط ساختاري، چرخشي و چند علتي توجه شود.