بررسي احكام شهرسازي با رويكرد كاربري مسكوني

الزامات نظام برنامه‌ريزي و طراحي كاربري‌ها در شهرسازي مي‌تواند تابع احكام و قواعد فقهي باشد. از آنجا كه حوزه شهرسازي وسيع بوده و تحقيق گسترده‌اي را مي‌طلبد، در اين پژوهش، فقط به حوزه كاربري يعني تعيين نحوه استفاده از زمين در حوزه كاربري مسكوني پرداخته ‌شده است. در اين راستا علاوه بر بهره‌مندي از آيات قرآن، از روايات و سنت پيامبر گرامي اسلام و اهل ‌بيت ع نيز بهره گرفته شده است. جستار حاضر مي‌كوشد به اين سؤال پاسخ دهد كه آيا احكام فقهي از بُعد برنامه‌ريزي كاربري مسكوني بر شهرسازي تأثيري دارد؟ ميزان و محل استقرار كاربري‌ مسكوني از جهت سازگاري و وابستگي و ظرفيت مي‌تواند تحت تأثير احكام فقهي شكل بگيرد. همچنين تطابق با ويژگي‌هاي اجتماعي فضاي شهري، افزايش‌ يافته و بر اين اساس سطح تعاملات اجتماعي كه ناشي از  باورهاي ديني شهروندان است، ارتقاء يابد. در شهري كه بر اساس احكام فقهي برپا شود ايجاد نگرشي صحيح و رويكردي جديد به شهرسازي حاصل‌شده و نيز توسعه و نشر قوانين شهري با توجه به دستورات دين مبين اسلام انجام مي‌گيرد. در آن صورت، شهروندان مي‌توانند واجبات خود را به راحتي انجام و از محرمات دوري كنند.