كمي سازي زمين‌لغزش بزرگ مله‌كبود ناشي زمين لرزه 7.3 سال 1396 كرمانشاه با استفاده از اينتروفرمتري

دريافت منظم و مكرر تصاوير توسط سنجنده‌هاي راداري امكان ارزيابي دقيق ديناميك، حركت و جابجايي سطح زمين در هر منطقه با استفاده از تكنيك هاي مختلف را ممكن ساخته است. پژوهش حاضر از تكنيك رادار ديافراگم مصنوعي (InSAR) براي پايش و شناسايي ويژگي‌هاي فضايي زمين لغزش همراه با وقوع زمين لرزه 7.3 ازگله در استان كرمانشاه، استفاده كرده است. در اين راستا هفت زوج تصوير اينترفرومتريك موجود با همبستگي خوب از داده هاي تصاوير سنتينل 1و2 مرتبط با منطقه كوهستاني زاگرس شمال غرب انتخاب، و بكارگرفته شده اند. به كمك تكنيك تداخل‌سنجي، تغييرات توپوگرافي پس از زمين‌لرزه نسبت به قبل از آن در گستره وقوع زمين‌لغزش، به صورت فضايي-مكاني به نقشه‌ تبديل شده‌اند. بر همين اساس تخمين كمي از تغييرات ارتفاع محلي، حجم توده لغزشي و ضخامت رسوب همراه با زمين لغزش محاسبه و كمي شده اند. الگوي فضايي حركت توده نشان مي‌دهد كه؛ زمين‌لغزش مله كبود با طول لغزشي3570 متر در امتداد جهت NW-SE و با حدود 1500-2300 متر در راستاي عمود بر ستيغ كوهستان، به شكلي همگرا و جانب مركز نسبت به محيط زمين لغزش رخ داده است. تغييرات ارتفاعي در مناطق مختلف متفاوت هستند، اين مقدار در محل افتگاه 20 متر اندازه گيري شده است. ارزيابي هاي كمي نشان مي دهند كه؛ مساحت و حجم منطقه متاثر از حركت توده زمين‌لغزش به 6.0 كيلومتر مربع (577 هكتار) با حجمي حدود 500 ميليون متر مكعب مي رسد. بررسي هاي مقايسه اي بيانگر آن است كه زمين لغزش مله كبود بزرگترين زمين لغزش چند سده گذشته ايران است. اين مطالعه همچنين پتانسيل تكنيك InSAR به عنوان روشي دقيق و جايگزين براي اندازه گيري كمي حجم و مورفولوژي توده‌هاي لغزشي بزرگ ناشي از زمين‌لرزه را اثبات نمود.