تحليل وضعيت مؤلفه‌هاي گردشگري خلاق در كلان‌شهر تبريز به‌عنوان پايتخت گردشگري كشورهاي اسلامي

شكل گيري شهر خلاق و گردشگري خلاق از جديدترين رويه هاي مديريت موفق شهري در راستاي جذب سرمايه هاي مادي و غيرمادي محسوب مي شود. در راستاي دست يابي به اين هدف، ميران شهري اقدام به توسعه زيرساخت هاي گردشگري خلاق مي نمايند. كلان شهر تبريز نيز بنابه داشتن پتانسيل هاي زياد به عنوان پايتخت گردشگري كشورهاي اسلامي در سال 2018 انتخاب شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش مؤلفه هاي مؤثر بر تحقق گردشگري خلاق و وضعيت زيرساخت هاي اين شهر در راستاي اين هدف است. نوع تحقيق، كاربردي و روش آن توصيفي-تحليلي، همبستگي مي باشد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري صورت گرفته و اولويت بندي عناصر شهر خلاق و مناطق شهري در راستاي شكل گيري گردشگري خلاق است با استفاده از مدل هاي تحليل شبكه اي و تاپسيس صورت گرفته است. جامعه آماري پژوهش،758421 نفربالاي 15 سال ساكن در مناطق ده گانه تبريز بوده كه از اين تعداد با استفاده از فرمول كوكران و به روش تصادفي ساده، 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. شاخص هاي تحقيق شامل 10 معيار با 16 زيرمعيار است. نتايج آزمون هاي آماري نشان داد كه تمامي مؤلفه هاي شهر خلاق با ميزان خلاقيت مناطق شهري تبريز همبستگي معنادار وجود دارد. دراين‌بين دو متغير زيرساخت هاي خلاقيت و طبقه خلاق با 0.583 و 0.557 داراي بيشترين همبستگي بودند. نتايج حاصل از مدل ANP نشان داد كه معيار هاي زيرساخت هاي خلاقيت و طبقه خلاق به ترتيب با امتياز 0.398 و 0.269 داراي بيشترين اهميت در شكل گيري شهر خلاق دارند. بررسي وضعيت مناطق مختلف شهر از نظر شاخص هاي شهر خلاق نيز نشان داد كه هشت به دليل تمركز آثار تاريخي، مراكز خريد و تفريحي شرايط مناسب تري دارند. در نتيجه راهكارهاي عملي در راستاي استفاده از زيرساخت هاي شهري به منظور شكل گيري شهر خلاق و شناساندن تبريز به كشورهاي اسلامي ارائه شده است.