پهنه بندي و تحليل فضايي فقر شهري با استفاده از تحليل هاي مكاني (مورد مطالعه: شهر مشهد)

بررسي وضعيت فقر در هر جامعه، اولين قدم در برنامه ريزي براي مبارزه با فقر و محروميت است و با درك روند تحولات فقر در طول زمان، برنامه ريزان مي توانند تصميمات لازم را اتخاذ كنند. در همين راستا هدف پژوهش حاضر بررسي پهنه بندي و تحليل فضايي فقر شهري در شهر مشهد است. براي انجام اين كار از اطلاعات و داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از منابع مختلف استفاده ‌شده است. نقشه نهايي از تلفيق و هم پوشاني معيارهاي موثر در پهنه بندي فقر شهري با استفاده از نظر كارشناسان و بررسي پيشينه تحقيق با تاكيد بر تحليل هاي مكاني GIS به دست آمده است؛ براساس نقشه نهايي 33.05 درصد از سطح شهر مشهد، وضعيت بسيار مناسبي را از لحاظ معيارهاي مورد بررسي در راستاي پهنه بندي فقر شهري دارا مي باشند كه شامل محدوده هاي فلسطين، سجاد، گوهرشاد، رازي، بهاران، وليعصر، فارغ التحصيلان، حافظ، ايثارگران و ... مي باشد. طبقه دوم(معادل 18.75درصد) كه نشانگر وضعيت مناسب مي باشد شامل محدوده شاهد، الهيه، جانباز، تربيت، هنرور و ... است. طبقه سوم (معادل 19.28درصد ) داراي شرايط متوسطي مي باشد و شامل محدوده هاي مختلف شهر از جمله راه آهن، طبرسي شمالي، وحدت، اميرآباد، كشاورز و موعود مي باشد. طبقه چهارم (معادل 8.46 درصد ) شرايط نامناسب را دارا است و محدوده آن شامل قسمت هاي سيس آباد، ايوان و بخش هايي از منطقه 7 مي باشد طبقه پنجم (معادل 20.43 درصد )كه وضعيت بسيار نامناسب را شامل مي شود، قسمت هاي جاهدشهر، ابوذر، رباط، انقلاب، بهارستان، پنجتن آل عبا، شهيد قرباني و مهدي آباد را در برمي گيرد.