بررسي نقش اختلال بيش‌فعالي -كم‌توجهي بزرگسالان در بروز رفتارهاي پرخطر رانندگي (مطالعه موردي: رانندگان شهر كرج)

اين پژوهش باهدف بررسي نقش اختلال بيش‌فعالي-كم‌توجهي بزرگسالان در بروز رفتارهاي پرخطر رانندگي انجام‌شده است. روش تحقيق حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه موردمطالعه در اين تحقيق شامل كليه رانندگان انواع وسايل نقليه عمومي و خصوصي متخلف مراجعه‌كننده به ستاد ترخيص راهور استان البرز در سال 1397 مي‌باشد كه با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس، 357 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. روش جمع‌آوري داده‌ها از طريق توزيع پرسشنامه‌هاي اختلال نقص توجه بيش فعالي كانرز بزرگسالان و رفتار رانندگي منچستر ريسن و همكاران (1990) انجام‌شده است. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي و با كمك نرم‌افزار SPSSتحليل و نتيجه به‌دست‌آمده نشان داد كه: لغزش‌هاي رانندگي، خطاهاي رانندگي، تخلفات غيرعمدي و عمدي رابطه مثبت و معناداري با بيش فعالي-نقص توجه در رانندگان دارند. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه بيش فعالي توان پيش‌بيني مثبت و معنادار رفتارهاي پرخطر رانندگي (لغزش‌هاي رانندگي، خطاهاي رانندگي، تخلفات غيرعمدي و تخلفات عمدي) را دارد. ازاين‌رو با استفاده از نتايج اين پژوهش و با توجه به شناسايي عوامل مؤثر بر رفتارهاي پرخطر رانندگي، پيشنهاد مي‌شود درزمينه‌ي كاهش رفتارهاي پرخطر رانندگي، درزمينه‌ي درمان اختلال بيش فعالي- نقص توجه رانندگان توجه ويژه‌اي شود.

فاقد چكيده لاتين