بررسي مقايسه‌اي عوامل مؤثر بر گرايش به سوءمصرف مواد مخدر در بين دانشجويان (موردمطالعه: دانشگاه پيام نور پارس‌آباد و بيله سوار)

هدف از پژوهش حاضر بررسي مقايسه‌اي عوامل مؤثر بر گرايش به سوءمصرف مواد مخدر در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور پارس‌آباد و بيله سوار است. روش پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و از نظر روش توصيفي از نوع كمي است، براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. آزمون‌هاي آماري استفاده شده در پژوهش KMO، خي دو، تحليل رگرسيون و تحليل عامل مي‌باشد. نتايج پژوهش نشان داد كه از عوامل مؤثر بر گرايش دانشجويان به مواد مخدر؛ در رابطه با متغيرهاي زمينه‌اي؛ جنسيت با هريك از ابعاد، محل سكونت، گروه‌هاي سني و تأهل با بعد اول، متغير درآمد خانوادگي با بعد سوم به لحاظ آماري رابطه‌ي معني‌داري داشتند. در رابطه با متغيرهاي ساختاري- فرهنگي؛ همبستگي با خانواده با هر سه بعد و فعاليت دانشگاهي با بعد سوم، نابساماني خانواده با بعد دوم به لحاظ آماري رابطه معني‌داري نشان دادند. در رابطه با عوامل فردي؛ متغير پيشرفت تحصيلي با بعد دوم، متغير استفاده از مواد، با بعد دوم و سوم و متغير استفاده از قليان با بعد سوم گرايش به مواد، متغيرهاي استفاده از مواد براي بيداري در امتحان با هر سه بعد، متغير دوستي با فرد معتاد با ابعاد گرايش به مواد مخدر به لحاظ آماري رابطه معني‌داري نشان دادند. همچنين نتايج نشان داد كه گرايش دانشجويان دانشگاه بيله سوار به مواد مخدر در بعد اول، در بعد دوم و در بعد سوم نسبت به دانشجويان دانشگاه پارس‌آباد درصد كمتري را به خود اختصاص داده است و ملاحظه شد كه دو دانشگاه از نظر گرايش به مواد مخدر متفاوت است.