بررسي رابطه نارسايي شناختي و ويژگي‌هاي شخصيتي با تصادفات رانندگي مكرر در شهرستان اردبيل

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه نارسايي شناختي و ويژگي‌هاي شخصيتي با تصادفات رانندگي مكرر در بين رانندگان شهرستان اردبيل صورت گرفت. جامعه آماري شامل كليه رانندگان داراي تصادفات رانندگي مكرر كه در سال 1393 بودند كه تعداد 100 نفر به‌صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و به پرسشنامه هاي نارسايي شناختي و عوامل شخصيتي NEO-FFI فرم كوتاه پاسخ دادند. براي تجزيه‌وتحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد در بين ابعاد نارسايي شناختي؛ بعد حواس‌پرتي (45/.=r)، بعد اشتباهات سهوي (0/35=r)، بعد مشكلات مربوط به حافظه (0/40=r) و بعد مشكلات يادآوري اسامي (0/30=r) با تصادفات رانندگي مكرر رابطه مثبت و معني‌داري داشتند. از ميان ويژگي‌هاي شخصيتي روان رنجوري (0/44=r)، برون گرايي (0/35=r) و انعطاف پذيري (0/30=r) با تصادفات رانندگي مكرر رابطه مثبت و معني دار و ويژگي‌هاي شخصيتي دلپذير بودن (0/40-=r) و باوجدان بودن (0/40- =r) رابطه منفي و معني داري با تصادفات رانندگي مكرر داشتند. همچنين نتايج رگرسيون نشان داد كه نارسايي شناختي 16% از كل واريانس تصادفات رانندگي را تبيين مي كند و ويژگي‌هاي شخصيتي به‌طور كل 10% از كل واريانس تصادفات رانندگي را تبيين مي كند