بررسي رابطه بين احساس امنيت اجتماعي با نشاط اجتماعي مورد مطالعه (شهر اردبيل)

شادي و نشاط يكي از معيارهاي سلامت رواني انسان‌هاست و موهبت بزرگي است كه بايد آن را جستجو كرد، يافت و غنيمت شمرد و به ديگران نيز منتقل كرد؛ و همه مردم خواستار آن هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسي رابطه بين احساس امنيت اجتماعي با ميزان نشاط اجتماعي در بين مردم شهر اردبيل است. اين مطالعه از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ روش، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري اين مطالعه را مردان بالاي 15 سال ساكن در شهر اردبيل تشكيل مي‌دهند كه با استفاده از جدول مورگان تعداد 384 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب و مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند و براي سنجش متغير نشاط اجتماعي از پرسشنامه 29 سؤالي شادكامي آكسفورد و براي سنجش احساس امنيت اجتماعي از پرسشنامه محقق ساخته 20 سؤالي با طيف ليكرت استفاده شده است در اين پژوهش براي استخراج اطلاعات و تجزيه‌وتحليل آن‌ها از نرم‌افزار SPSS و از آزمون‌هاي پارامتريك پيرسون و رگرسيون چند متغيره و T دو گروه مستقل استفاده شده است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين هر يك از متغيرهاي امنيت اجتماعي، امنيت شغلي، امنيت رواني و امنيت جاني با عنوان متغير پيش‌بين و ميزان نشاط اجتماعي به‌عنوان متغير ملاك رابطه مثبت و معني‌داري وجود دارد