كليدواژه :
انسان اقتصادي , قضاياي اساسي رفاه , عدالت اقتصادي , بهينه پرتو
چكيده فارسي :
يكي از مباحث بنيادي در نظريه اقتصاد خرد، بحث تعادل عمومي و نحوه دستيابي به آن است كه در قالب شرط بهينه پرتو و دو قضيه بنيادي رفاه در اقتصاد متعارف ارائه مي شود. نقدي كه به شرط بهينه پرتو وارد مي شود اينست كه دسترسي به شرايط كارا لزوماً به همراه عدالت نيست و وجود كارايي در اقتصاد، تضمين كننده شرايط عادلانه نيست. از ديگر سو در آموزه هاي اسلامي و به تبع آن اقتصاد اسلامي، همواره برقراري عدالت در تمام زمينه ها مورد تأكيد قرار گرفته است. لذا از منظر اقتصاد اسلامي دستيابي به كارايي اقتصادي بدون در نظر گرفتن مؤلفه عدالت غير مثمر است. در اين تحقيق با بر شمردن ويژگيهاي انسان اقتصادي مسلمان و بررسي ترجيحات وي در قالب يك الگوي رياضي كه بر اساس آن، از شكاف نابرابري بين خود (ثروتمند) و افراد فقير، عدم مطلوبيت كسب مي كند و همچنين وارد كردن پرداختهاي مالي در قالب مستحبات و واجبات شرعي(انفاق، خمس، زكات و ...)، ضمن دستيابي به شرط بهينه پرتو، شرط وجود عدالت توزيعي نيز برقرار مي شود. همچنين مقدار بهينه اي از پرداختهاي شرعي كه مطلوبيت اجتماعي را حداكثر مي كند، به دست مي آيد. بنابر اين با توجه به مفاهيم و اصول اقتصاد اسلامي و اينكه فرد مسلمان علاوه بر مطلوبيت خود به منافع و مطلوبيت افراد ديگر هم توجه مي كند (ديگر خواهي)، مي توان به شرط كارايي همراه با عدالت رسيد.
چكيده لاتين :
One of the basic issues in microeconomic theory is the general equilibrium and how it is achieved, which is presented by Pareto-efficient condition and two fundamental theorems of welfare economics in the conventional economy. The critique of Pareto condition is that access to efficient conditions is not necessarily accompanied by justice, and the existence of economic efficiency does not guarantee fair conditions. On the other hand, in Islamic science and, consequently, Islamic economics, justice has always been emphasized in all fields. Therefore, in terms of Islamic economics, achieving economic efficiency without regard to justice is useless. In this research, the economic characteristics of the Muslim human being are explained and his preferences are modeled mathematically. Based on the model, a rich person gains disutility from the inequality gap between himself and the poor, and donate to the poor in various forms (charity, Khoms, Zakat, etc.). In this model, it has been shown that it is possible to achieve a Pareto condition along with justice without the intervention of any dictator. Also, the optimal amount of financial payments that maximizes social utility is computed. Therefore, it is possible to reach Pareto-efficiency condition with justice by considering the concepts and principles of Islamic economics and the fact that the Muslim person, in addition to his self-utility, pay attention to the interests and utilities of other people.
