مطالعه خشكيدگي درختان بلوط ايراني (Lindi (Quercus brantii با استفاده از تصاوير ماهواره اي در جنگل هاي دشت برم استان فارس

در ساليان اخير، درختان بلوط جنگل‌هاي زاگرس به دلايل نامشخص دچار خشكيدگي زيادي شدند. تعيين ميزان و شدت تغييرات تراكم تاج‌پوشش جنگل‌ها براي بررسي و مديريت بهتر اين جنگل‌ها بسيار مهم است. اين پژوهش با هدف تعيين مقدار تغييرات تاج‌پوشش درختان منطقه جنگلي دشت برم استان فارس تحت تأثير پديده خشكيدگي بلوط با استفاده از داده‌هاي ماهواره‌اي مربوط به سه دوره مختلف انجام شد. براي اين منظور، از تصاوير ماهواره‌اي QuickBird مربوط به سال 2005 (قبل از خشكيدگي درختان بلوط)، تصاوير با قدرت تفكيك مكاني بسيار بالاي برگرفته از گوگل‌ارث مربوط به سال 2011 (حين خشكيدگي درختان بلوط) و سال 2014 (بعد از خشكيدگي درختان بلوط) استفاده شد. ابتدا تصاوير مذكور با استفاده از نقاط دقيق كنترل زميني و نمونه‌برداري نزديك‌ترين همسايه و بر مبناي تصوير سال 2011 مطابقت داده شدند. نتايج تطابق هندسي تصاوير نشان داد كه تصوير (QuickBird (2005 با جذر ميانگين مربعات خطاي 0.25 و تصوير QuickBird برگرفته از گوگل‌ارث (2014) با جذر ميانگين مربعات خطاي 0.56، تصحيح شدند. سپس قطعات نمونه‌اي دايره‌اي شكل 1000 مترمربعي با شعاع 17.85 متر، در نرم افزار GIS طراحي و بر روي تصاوير انداخته و ميزان تاج‌پوشش درختان در محل قطعات نمونه برداشت شدند. نتايج بررسي نشان داد كه ميانگين درصد تاج‌پوشش درختان در زمان قبل از خشكيدگي درختان بلوط، 19.17 درصد، در زمان خشكيدگي، 13.33 درصد و براي دوره بعد از خشكيدگي درختان 11.16 درصد بوده است. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مشخص شد كه ميزان تاج‌پوشش درختان بلوط از دوره قبل از خشكيدگي تا زمان بعد از خشكيدگي روند كاهشي داشته است و مي بايست در مناطقي كه كاهش تاج پوشش شديد بوده عمليات احيايي اجرا شود.