اطلاعات حسابداري و كارايي بازار سهام در سطح نيمه قوي

اين مقاله ارزيابي كارايي بازار سرمايه در سطح نيمه قوي از طريق بررسي رابطه بين افزايش و كاهش بازدهي سهام و اطلاعات صورت‌هاي مالي است. بدين منظور با استفاده از 66 مدل داده‏هاي تركيبي لاجيت غلتان و متغيرهاي حسابداري، كاهش و افزايش بازدهي هر شركت در قالب يك مقدار(Pr ) برآورد و پرتفويي مصون (با سرمايه‌گذاري صفر) تشكيل شد. سهام شركت‌ها با Pr معادل 0.6 و بالاتر در موقعيت خريد و 0.4 و پايين‌تر در موقعيت فروش لحاظ شد. بازدهي حاصل از پرتفوي مصون كه جمع جبري دو گروه سهام مذكور است مبناي قضاوت در مورد كارايي بازار در سطح نيمه قوي است . نتايج حاصل از مدل‌هاي مذكور با سه معيار مختلف بازدهي بر روي نمونه‌اي متشكل از 58 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در دورۀ زماني 1385 لغايت 1396 حاكي از امكان كسب بازده اضافي غيرقابل تبيين توسط اندازه و ريسك سيستماتيك و انحراف قيمت‏هاي بازار از ارزش‏هاي بنيادي است. لذا كارايي بازار سرمايه ايران در سطح نيمه قوي را نمي‌توان تائيد كرد. هم‌چنين، در ميان 17 نسبت حسابداري مورد استفاده براي پيش‌بيني جهت تغييرات بازدهي، نسبت‌هاي تغيير در جمع دارايي‌ها، هزينه مالي به فروش، تغيير در سود نقدي هر سهم، تغيير در نسبت فروش به جمع دارايي‌ها، سود ناخالص به فروش و سود قبل از ماليات بيشترين دفعات معناداري مدل‌هاي برازش شده را دارند.