تاثير ارزش گذاري بيش از اندازه شركت ها بر رابطه بين دستيابي به سطوح عملكردي و اقلام تعهدي غيرمنتظره

در اين پژوهش بصورت نظري و تجربي به بررسي و ارزيابي تأثير بيش ارزش گذاري شركت ها بر رابطه ميان دستيابي به سطوح عملكردي و اقلام تعهدي غير منتظره در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. در همين راستا 105 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال هاي 1388 الي 1395 مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفتند. بدين منظور سه فرضيه اصلي براي بررسي اين موضوع تدوين و براساس الگوي داده هاي تركيبي و اثرات تصادفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. روش پژوهش از نوع همبستگي بوده و براي تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه ها از الگوي رگرسيون چند متغيره استفاده شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه فرضيه مربوط به وجود رابطه معنادار ميان بيش ارزش گذاري شركت ها و اقلام تعهدي غيرمنتظره رد شده كه مي تواند به اين علت باشد كه بيش ارزش گذاري شركت ناشي از عملكرد مناسب شركت و بهبود فعاليت هاي آن باشد. ليكن فرضيه مربوط به وجود رابطه معنادار ميان دستيابي به سطوح عملكردي و اقلام تعهدي غيرمنتظره رد نمي شود. همچنين فرضيه مربوط به تأثير بيش ارزش گذاري شركت ها بر رابطه ميان دستيابي به سطوح عملكردي و اقلام تعهدي غيرمنتظره رد نمي شود. ‌‌