نقش خودشيفتگي در تمايل به مديريت سود

مديريت سود همواره به عنوان يكي از معضلات حسابداري مطرح بوده و پژوهشگران تلاش بسياري براي رفع آن نموده اند. اما با توجه به استمرار مشكل، به نظر مي رسد لازم است براي برطرف كردن آن، رويكردهاي ديگري نيز مد نظر قرار گيرد. دراين پژوهش مديريت سود با يك رويكرد رفتاري مورد توجه قرار گرفته و رابطه خودشيفتگي به عنوان يكي از ويژگي هاي فردي و تمايل به مديريت سود فرصت طلبانه در 209 نفر از افراد شاغل در حرفه حسابداري مورد بررسي قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصيفي و ابزار آن پرسشنامه مي باشد. روش نمونه گيري تصادفي و براي آزمون فرضيه از رگرسيون استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد رابطه مثبت و معني دار بين خودشيفتگي و تمايل به مديريت سود فرصت طلبانه وجود دارد. به عبارت ديگر، افراد خودشيفته تمايل بيشتري به مديريت سود فرصت طلبانه دارند. افراد خودشيفته ممكن است به دليل احساس برحق بودن، قدرت طلبي و نياز به اينكه مورد احترام و تمجيد قرار گيرند، رفتارهاي غيراخلاقي مانند رفتار مديريت سود بروز دهند. بنابراين به نظر مي رسد در انتخاب مديران مالي و حسابداران علاوه بر مهارت و خبرگي مي بايست ويژگي هاي فردي شخصيتي افراد نيز مد نظر قرار گيرد. همچنين وجود سيستم هاي كارآمد حسابرسي و كنترل مديريت مي تواند به كنترل و تعديل ويژگي هاي فردي منفي اين افراد كمك نمايد.