شناسايي زمان و مكان وقوع جرايم در شهر اردبيل با تاكيد بر نظريه فرصت بزهكاري

در پي رشد شهرها، ميزان جرايم شهري هم در برخي زمان ها و مكان ها رشد مي يابد. بگونه اي كه بزه كاران براي ارتكاب جرم، به دنبال زمان و مكان مناسب هستند، زمان و مكاني كه حداقل خطر دستگيري وحد اكثر منافع حاصل از بزهكارى را در برداشته باشد. از همين رو هدف اصلي اين مقاله شناسايي زمان و مكان وقوع جرايم در شهر اردبيل است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي، از لحاظ ماهيت، توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري شامل كليه مجرمان دستگير شده كه در نيمه اول سال1396 در زندان اردبيل دوران محكوميت خود را مي گذرانند، مي باشد كه به روش تمام شماري از آنها پرسشنامه تكميل شده است و براي بررسي رابطه بين متغيرهاي اسمي تحقيق از آزمون كرامرز در قالب نرم افزار spss استفاده شده است. يافته‌هاي تحقيق بيانگر اين امر است كه بيشترين جرايم در فصل بهارو خرداد ماه رخ داده است و اينكه بيش از نيمي از جرايم در آخر هفته اتفاق افتاده است. همچنين يافته هاي تحقيق نشان داد كه رابطه معني داري بين محل سكونت مجرمان و محل وقوع جرم آنها وجود دارد و بافت هاي فرسوده با توجه به كيفيت محيطي كه دارند مستعد بروز جرم هستند. نهايتا نتيجه تحقيق بيانگر اين امر است كه مجرمان براي انجام جرم زمان و مكان خاصي را در نظر مي گيرند، يعني تحقيق حاضر نظريه فرصت بزهكاري (انتخاب عقلاني و كانون هاي جرم خيز) را مورد حمايت قرار مي دهد.