تاثير بار كاري ذهني بر پرسه زني اينترنتي كاركنان: نقش ميانجي سايش اجتماعي

مقدمه: با توجه به شيوع فزاينده پرسه‌زني اينترنتي كاركنان در محيط كار و پيامدهاي منفي اين پديده نظير كاهش بهره‌وري و اتلاف منابع، بررسي اين گونه رفتارها و علل بروز آن در محيط كار سودمند است. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير بار كاري ذهني بر پرسه‌زني اينترنتي كاركنان در محيط كار با توجه به نقش واسطه‌اي سايش اجتماعي بود. روش: تحقيق حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ روش، در زمره تحقيقات توصيفي بود. جامعه آماري تحقيق كليه كادر اداري دبيرستان‌هاي شهر يزد بود. نمونه آماري به حجم 120 نفر به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شد. جهت سنجش متغيرهاي پژوهش از مقياس‌هاي پرسه‌زني اينترنتي (استودارت،2016)، بار كاري ذهني (روبيووالدهيتا، لوپزنونز، لوپزهيگز و ديازراميرو، 2017) و سايش اجتماعي (حمزه، 2018) استفاده شد. جهت بررسي فرضيه‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري توسط نرم‌افزار SmartPLS نسخه 2 استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد افزايش بار كاري ذهني در كاركنان، باعث افزايش ميزان پرسه‌زني اينترنتي مي‌شود و ميزان تاثير 0.159 و مستقيم است. بار كاري ذهني بر پرسه زني اينترني از طريق متغير ميانجي سايش اجتماعي ميزان 0.515 تاثير غيرمستقيم نيز دارد. ميزان تاثير بار كاري ذهني بر سايش اجتماعي در محيط كار 0.723 و مستقيم است. همچنين سايش اجتماعي بر پرسه‌زني اينترنتي به ميزان 0.712 تاثير مثبت و معني‌دار دارد. نتيجه‌گيري: بار كاري ذهني هم به صورت مستقيم و هم به صورت غيرمستقيم و از طريق نقش واسطه‌اي سايش اجتماعي بر پرسهزني اينترنتي كاركنان در محيط كار تاثير دارد و تاثير غيرمستقيم آن بيشتر از تاثير مستقيم است.