پيش بيني صميميت زناشويي زنان بر اساس ذهن آگاهي، الگوهاي حل تعارض، حمايت اجتماعي ادراك شده و بهزيستي اجتماعي

مقدمه: صميمت رابطه‌اي است كه در آن مراقبت، اعتماد متقابل و پذيرش وجود دارد. با توجه به اهميت وجود صميميت در رابطه زناشويي هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني صميميت زناشويي بر اساس ذهن‌آگاهي، الگوهاي حل تعارض، حمايت اجتماعي ادراك‌شده و بهزيستي اجتماعي بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود. به اين منظور از ميان جامعه زنان شهر تهران 264 نفر با استفاده از نمونه‌گيري دردسترس از سراي محله‌هاي 2،1و 3 تهران انتخاب شدند. شركت‌كنندگان به مقياس صميمت زناشويي (تامپسون و واكر، 1983)، پزسشنامه سبك‌هاي حل تعارض (رحيم، 1983)، فرم كوتاه پرسشنامه ذهن‌آگاهي فرايبورگ (والاچ و همكاران، 2006)، مقياس حمايت اجتماعي ادراك‌شده (زيمت، 1988) و مقياس بهزيستي اجتماعي (كيز، 1998) پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از رگرسيون استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه متغيرهاي الگوهاي حل تعارض، ذهن‌آگاهي، حمايت اجتماعي ادراك‌شده و بهزيستي اجتماعي با صميميت زناشويي رابطه معنادار دارند. اين متغيرها در مجموع قادر به پيش‌بيني 23 درصد از واريانس صميميت زناشويي بودند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشانگر اهميت متغيرهاي الگوهاي حل تعارض، ذهن‌آگاهي، حمايت اجتماعي ادراك‌شده و بهزيستي اجتماعي در تبيين صميميت زناشويي زنان است. بنابراين آموزش شيوه‌هاي صحيح حل تعارض و تمرينات ذهن‌آگاهي، ارائه حمايت كافي از سوي خانواده و افراد مهم زندگي و تقويت انگيزه رشد ابعاد اجتماعي شخصيت زنان، توصيه مي‌شود.