اثر سطوح مختلف اسانس دارچين بر تركيبات شيميايي، فراسنجه هاي توليد گاز و پايداري هوازي سيلاژ يونجه در شرايط آزمايشگاهي

اين پژوهش به منظور بررسي اثر سطوح مختلف اسانس دارچين (صفر، 60 و 120 ميلي گرم اسانس به ازاي هر كيلوگرم ماده تر) بر تركيبات شيميايي، پايداري هوازي و فراسنجه هاي توليد گاز سيلاژ يونجه در شرايط آزمايشگاهي انجام گرفت.تيمارهاي آزمايشي شامل تيمار يونجه بدون افزودني (شاهد)، يونجه همراه با اسانس دارچين با سطح 60 ميلي گرم بر كيلوگرم و يونجه به علاوه اسانس دارچين با سطح 120 ميلي گرم بر كيلوگرم بودند. سيلوهاي تهيه شده به مدت 60 روز در دماي اتاق نگهداري شدند. پس از باز نمودن سيلوها، تركيبات شيميايي تيمارهاي مورد آزمايش و همچنين پايداري هوازي سيلاژها اندازه گيري شد. اندازه گيري قابليت توليد گاز با استفاده از روش درون آزمايشگاهي با پنج تكرار در ساعت هاي 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48، 72، 96 و 120 انجام گرفت. داده هاي حاصل در قالب طرح كاملاً تصادفي تجزيه شدند. نتايج نشان دادكه افزودن اسانس در هر دو سطح به سيلاژ يونجه، ميزان pH سيلاژ را به طور معني داري نسبت به تيمار شاهد كاهش داد (0.05 P). همچنين افزودن اسانس دارچين در سطح 60 ميلي گرم به سيلاژ يونجه غلظت كربوهيدرات هاي محلول در آب (4.80 درصد) را نسبت به شاهد (4.08 درصد) افزايش داد (0.05 P). ميزان پروتئين خام در تيمارهاي مكمل شده با اسانس دارچين افزايش (12.47 درصد) يافت. ميزان پايداري هوازي در تيمارهاي فرآوري شده با اسانس دارچين نسبت به تيمار شاهد افزايش يافت. افزودن 60 ميلي گرم در كيلوگرم اسانس دارچين موجب كاهش حجم گاز توليدي (128.7 ميلي ليتر به ازاي گرم ماده خشك) در مقايسه با تيمار شاهد (136.52 ميلي ليتر به ازاي گرم ماده خشك) شد (0.05 P). در مجموع، داده هاي بدست آمده نشان دهنده اثر مثبت اسانس دارچين بر كيفيت سيلاژ يونجه و خصوصيات تخميري آن بود.