بررسي رابطه تراكم جمعيت و پايداري اجتماعي نمونه مورد مطالعه: شهر اروميه

رشد سريع جمعيت شهري در كشورهاي جهان، بالاخص در جهان در حال توسعه، شهرها را با مسايل جديدي مواجه ساخته و با رشد پراكنده و بي برنامه شهرها، پايداري آنها را مورد تهديد قرار داده است. از بين الگوهاي رشد شهري، رشد فشرده به عنوان الگوي پايدار توسعه شهر مطرح شده است ولي عليرغم مقبوليت آن در سطح جهان، هنوز در محافل علمي جاي بحث و ترديد دارد و ادعاي پايداري شهر متراكم براي برخي از صاحبنظران به اثبات نرسيده است. بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين تراكم جمعيت و پايداري اجتماعي به عنوان يكي از ابعاد پايداري شهري است. روش تحقيق توصيفي – تحليلي و نوع تحقيق كاربردي است. اطلاعات لازم از سرشماري عمومي نفوس و مسكن سال 1385 در محدوده بلوك‌هاي آماري گردآوري شده است و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحليل قرار گرفته و سپس توسط سيستم اطلاعات جغرافيايي و استفاده از مدل‌هاي خود همبستگي فضايي از جمله شاخص موران و ضريب آماره عمومي G و شاخص دو متغيره موران در محيط نرم افزار Geo Daبه تجزيه و تحليل اطلاعات پرداخته شد. نتايج حاصله نشان مي دهد آماره موران براي پايداري اجتماعي و تراكم جمعيتي نشان مي‌دهد كه توزيع فضايي عوامل فوق در شهر اروميه به صورت خوشه‌اي مي‌باشد. و آماره G عمومي نيز الگوي فضايي را از نوع خوشه‌اي با تمركز بالا است. ضريب موران دو متغيره برابر با 0.0371 است بيانگر رابطه مثبت و نه چندان قوي بين پايداري اجتماعي و تراكم جمعيتي است. نواحي با تراكم جمعيت بالا تا حد ناچيزي بر نقاط با پايداري اجتماعي بالا منطبق است ولي نمي‌تواند چندان قابل اعتماد باشد چون مقدار ضريب بسيار ناچيز است.