تحليل فضايي شاخص‌هاي گردشگـري و توسعة شهـري با رويكـرد شهر شـاد (مطالعه موردي: كلانشهر شيراز)

وجود امكانات و زيرساخت‌هاي شهري از جمله عوامل مؤثر در ايجاد شهر شاد است؛ چراكه بدون داشتن فضاهايي براي گذران اوقات فراغت، فضاهاي عمومي كه مردم در آن حضور يابند و ارتباطات افزايش يابد و بدون وجود امكانات و خدمات فرهنگي، آموزشي، ورزشي، درماني و ... به‌عنوان نيازهاي اولية شهروندان، نمي‌توان به دنبال ايجاد شهر شاد بود. گردشگري نيز يكي از مهمترين حوزه‌هاي زندگي است كه باعث ايجاد شادي و در نتيجه رضايت كلي زندگي مي‌شود. بنابراين در اين پژوهش تلاش براين است تا با مطالعة كاربري‌هاي گردشگري، وضعيت شهر شيراز از نظر اين شاخص‌ها به تفكيك مناطق به‌عنوان شاخص‌هاي مؤثر در ايجاد شهر شاد بررسي شود. داده‌هاي پژوهش، براساس داده‌هاي سالنامه آماري شهر شيراز، نقشه‌هاي موجود و به‌روزرساني آنها براساس اطلاعات مكاني موجود در نرم‌افزار‌هاي گوگل‌ارث، نشان، بلد، و برداشت ميداني؛ جمع‌آوري شده است. روش تحقيق پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش انجام پژوهش، توصيفي – تحليلي است. روش تحليل داده‌ها تاكسونومي عددي اصلاح شده، واسپاس و ماباك است. نرم‌افزارهاي مورد استفاده براي پردازش و تحليل داده‌ها شامل نرم‌افزارهاي WASPAS، Taxonomy Solver، Excel و Arc GIS است. براساس تحليل تاكسونومي صورت گرفته برمبناي كل شاخص‌هاي مورد بررسي، مشخص شد كه هيچ يك از مناطق شهر شيراز جزء سطح برخوردار قرار نمي‌گيرد. مناطق 8 و 1 نسبتاً برخوردار هستند. مناطق 2، 3، 6 و 10 جزو مناطق نسبتا محروم و ساير مناطق محروم شناخته شدند.