بررسي تطبيقي نقش جامعه مدني تخصصي در مبارزه با فساد در كشورهاي ايران و كره جنوبي

فساد يك پديده پيچيده اجتماعي، سياسي، اقتصادي و حتي امنيتي است كه باعث ضعف نهادهاي دموكراتيك مي‌گردد و درنهايت، مشكلات زيادي را براي حكمراني به وجود مي‌آورد. مبارزه با فساد يكي از مهم‌ترين مؤلفه‌هاي استقرار حكمراني خوب به شمار مي‌رود. در مبارزه با فساد، عوامل مختلفي از قبيل: دولت، بخش خصوصي و جامعه مدني نقش دارند؛ اما با توجه به بي‌طرفي جوامع مدني، مشاركت آنان در مبارزه با فساد مي‌تواند از موفقيت قابل‌توجهي برخوردار باشد. تحقيق حاضر با استفاده از روش توصيفي - تحليلي به بررسي نقش جامعه مدني تخصصي در مبارزه با فساد در كشور ايران و كره جنوبي مي‌پردازد. يافته‌هاي اين پژوهش بيانگر اين است كه در كشور كره جنوبي، جوامع مدني تخصصي در مبارزه با فساد، اثرگذاري قابل‌توجهي داشته‌اند و توانسته‌اند موفقيت شاياني در به چالش كشيدن فساد كسب نمايند. درصورتي‌كه در ايران، مبارزه نهادهاي مدني تخصصي ضد فساد، هنوز حالت عملي به خود نگرفته‌اند و يا اصولاً چنين نهادهايي، برخلاف تصويب قانون كنوانسيون سازمان ملل در مبارزه با فساد و قانون ارتقاي سلامت نظام اداري و مقابله با فساد و به رسميت شناختن نقش اين جوامع مدني در قوانين مذكور، نه‌تنها نقشي در مبارزه با فساد ندارند؛ بلكه هنوز تأسيس نيز نگرديده‌اند؛ ازاين‌رو ضروري است براي موفقيت در اين مبارزه پيچيده، نقش اين نهادهاي غيردولتي از لحاظ رفتاري و ساختاري نيز به‌رسميت شناخته شوند.