پرهيزگاري اخلاقي در سازمان‌هاي خدماتي ايران

Ethical Virtue in Services Organizations of Iran

فرهنگ سازماني اخلاقي زيرمجموعه اي از فرهنگ وسيع تر سازمان است كه شامل ارزش هاي مشترك اخلاقي ميان كاركنان يك سازمان مي باشد و از طريق سيستم هاي رسمي و غير رسمي سازمان حفظ مي شود، درنتيجه ايجاد فرهنگ سازماني اخلاقي و حفظ و تقويت آن امري مهم و ضروري براي سازمان ها محسوب مي شود. هدف اين پژوهش بررسي ابعاد مدل هشت عاملي پرهيزگاري اخلاقي كاپتين در سازمان هاي خدماتي دولتي و خصوصي در ايران و تناسب اين مدل با داده هاي جمع آوري شده مي باشد.روش: روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. اين مطالعه در نمونه اي 200 نفري از كاركنان سازمان هاي خدماتي (دولتي و خصوصي) در ايران، با روش نمونه گيري در دسترس صورت گرفت. جهت جمع آوري داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده و تجزيه و تحليل آن ها نيز با استفاده از مدل يابي معادلات ساختاري و در نرم افزار pls انجام شد.يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه از ميان هشت عامل مدل پرهيزگاري اخلاقي، عامل هاي وضوح، همگرايي سرپرست، همگرايي مديريت، قابليت حمايت، شفافيت، قابليت بحث و قابليت تاييد و تنبيه مورد تاييد قرار گرفت و عامل امكان پذيري تاييد نشد. بنابراين فرضيه اصلي مبني بر مدل هشت عاملي مورد تاييد قرار نگرفت. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه گرايش هاي اخلاقي در جامعه اي نسبت به جامعه ديگر متفاوت است و اين موضوع، لزوم تفاوت در مدل هاي فرهنگ سازماني اخلاقي را در جوامع مختلف توجيه مي كند. از طرفي مديران با اتكا به اين مولفه ها مي توانند اين فرهنگ را در سازمان ها نهادينه سازند.

Ethical organizational culture is a subset of the broader organizational culture that incorporates shared ethical values among the employees of an organization and is maintained through formal and informal organizational systems, thereby creating and maintaining ethical organizational culture. an‎d strengthening it is important for organizations. The purpose of this study was to investigate the dimensions of the eight-factor model of Captain's moral virtue in public and private service organizations in Iran and to fit this model with the collected data. Method The research method is descriptive and correlational. This study was performed on a sample of 200 employees of public service organizations (public and private) in Iran, using available sampling method. Questionnaires were used for data collection and their analysis was performed using structural equation modeling in pls software. Results The research findings show that among the eight factors of the model of moral virtue, clarity factors, supervisor convergence, management convergence, support capability, transparency, arguability, and punish ability were confirmed and verifiability was confirmed. Could not. Therefore, the main hypothesis of the eight-factor model was not confirmed. Conclusion Based on the findings of the study, it can be concluded that ethical attitudes in one society are different from another and this justifies the necessity of differences in models of ethical organizational culture in different societies. On the other hand, managers relying on these components can institutionalize this culture in organizations.