تحليل رابطه عدالت سازماني و مديريت استعداد: نقش ميانجي رهبري اخلاقي

Analysis the Relationship between Organizational Justice and Talent Management: Mediating Role of Ethical Leadership

در دنياي امروز، سازمانها در محيط هاي پويا فعاليت مي كنند. چنين محيطي تحولات ساختاري و رفتاري را به چالش مي كشد و ايجاد اين تحولات مستلزم توجه به نقش عدالت سازماني و رهبري خاص خود و توجه به مديريت استعداد است. اين پژوهش با هدف بررسي نقش عدالت سازماني در مديريت استعداد با ميانجيگري رهبري اخلاقي انجام شده است.روش: روش تحقيق توصيفي همبستگي بوده است.جامعه آماري تحقيق شامل كاركنان آموزش و پرورش شهر اردبيل به تعداد 211 نفر مي باشد كه به روش تصادفي طبقه اي و بر اساس فرمول كوكران تعداد 162نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد عدالت سازماني، مديريت استعداد و رهبري اخلاقي استفاده گرديد. داده ها با استفاده از مدل يابي معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه اثر عدالت سازماني بر مديريت استعداد (0.46) مثبت و معني دار بود. اين متغير اثر علي قوي تري بر رهبري اخلاقي (0.73) داشت. اثر رهبري اخلاقي بر مديريت استعداد نيز (0.68) مثبت و معني دار بود. اثر غير مستقيم عدالت سازماني بر مديريت استعداد با ميانجي گري رهبري اخلاقي به ميزان (0.43) مثبت و معني دار بود.نتيجه‌گيري: يافته هاي بدست آمده نشان داد بين عدالت سازماني و مديريت استعداد در سازمان با متغير ميانجي رهبري اخلاقي رابطه وجود دارد و بنابراين مي توان گفت كه نقش رهبري اخلاقي درسازمان براي توسعه و بهسازي و نگهداشت منابع انساني داراي اهميت ويژه اي است.

In the world today, organizations operate in dynamic environments. Such an environment challenges structural and behavioral changes; and creation of these developments requires paying attention to the role of organizational justice and their own special leaderships and also taking the talent management into account. The present research has been done aiming the studying the role of organizational justice in talent management together with the mediation of moral leadership. Method The research methodology used was descriptive-correlative. Statistical community of the research includes 211 educational staff of Ardabil city that 162 people were selected from among them as statistical sample on the basis of Cochran formula and using the randomly stratified method. For data collection the three questions of organizational justice, talent management and moral leadership were used. The research data were analyzed using structural equations modeling. Results The Results showed that the effect of organizational justice on the management talent (0.46) was positive and significant. This variable had a stronger effect (0.73) on moral leadership. The effect of moral leadership on talent management (0.68) was also positive and significant. Indirect effect of organizational justice on the management talent with the mediation of moral leadership was positive and significant amounting (0.43). Conclusion The obtained results showed that there is a relationship between organizational justices and talent management in the organization with the meditation variable of moral leadership; and therefore, it can be said that the role of moral leadership in the organization bears special importance in development, improvement and protection of human resources.