بررسي اثر افزودن منيزيا بر خواص، تحولات فازي و ريزساختاري بدنه‌‌هاي ريخته‌گري ژلي زيركونيايي

زيركونياي جزئي پايدار شده با منيزيا به سبب نقطه ذوب، استحكام مكانيكي، چقرمگي، مقاومت به شوك حرارتي و پايداري بالاي شيميايي بهترين گزينه براي نازل هاي ريخته گري مورد استفاده در صنعت فولادسازي است. براي ساخت اين نازل ها از روش پرس ايزواستاتيك سرد استفاده مي گردد؛ اما به كارگيري روش هاي فرآوري تر، به ساخت ارزان قيمت و دستيابي به خواص مشابه با نازل هاي ساخته شده با پرس ايزواستاتيك سرد، كمك مي نمايد. هدف از اين پژوهش بررسي اثر منيزيا بر خواص، ساختار و ريزساختار بدنه ها ي زيركونياي جزئي پايدار شده با منيزيا به روش ريخته گري ژلي با استفاده از زيركونيا مونوكلينيك و منيزيا ذوبي به عنوان مواد اوليه و آگار به عنوان عامل ژل‌كننده است. به منظور مشخصه يابي بدنه هاي ساخته شده از آزمون هاي ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM)، پراش اشعه ايكس (XRD) و استحكام فشاري سرد (CCS) استفاده شد. براساس نتايج، بهترين نمونه با چگالي 4.91g/cm3 ، استحكام فشاري 363MPa و كسر حجمي 18.77 فاز مونوكلينيك ساخته شد كه با خواص نازل هاي زيركونيايي مورد استفاده در صنعت فولادسازي همخواني دارد .با افزايش درصد منيزيا علاوه بر افزايش پايداري زيركونيا، ايجاد شرايط زينتر در حضور فاز مايع، منجر به بهبود خواص مكانيكي و فيزيكي مي شود.