مناسبات جمهوري اسلامي ايران و امارات: همكاري اقتصادي و واگرايي سياسي (2020-1990)

با توجه به حجم روابط تجاري جمهوري اسلامي ايران و امارات متحده عربي، دو كشور در بُعد اقتصادي همكاري مطلوب و نزديكي داشته‌اند، اما در بُعد سياسي داراي تنش‌هايي هستند. پژوهش حاضر در پي پاسخ به اين پرسش است كه «علل استمرار همكاري‌هاي اقتصادي ايران و امارات‌ به‌رغم مؤلفه‌هاي واگرايي سياسي چه بوده است؟» فرضيه پژوهش اين است كه علل استمرار همكاري‌هاي اقتصادي، بين دو كشور با وجود تنش‌هاي سياسي را مي‌توان در وابستگي متقابل دو كشور در خليج‌فارس در حوزه اقتصادي برشمرد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه علل استمرار همكاري دو كشور در حوزه اقتصادي، كنفدرالي بودن امارات و رقابت دبي و ابوظبي‌، امارات به‌عنوان گلوگاه اقتصادي و ايستگاه صادرات مجدد ايران، حضور تجار ايراني و ثبت شركت‌هاي اقتصادي در آن كشور، سرمايه‌گذاري ايران در امارات، نياز اقتصادي ايران به امارات و بالعكس، سود امارات از دور زدن تحريم‌هاي ايران و... است كه توانسته پاسخ مناسبي را به پرسش پژوهش ارائه دهد و فرضيه آن را تأييد كند. روش اين مقاله تبييني از نوع مطالعات كتابخانه‌اي و اسنادي است. هدف تأكيد بر اهميت وابستگي متقابل اقتصادي بين كشورها در كاهش تنش‌هاي سياسي و استمرار همكاري‌هاي سياسي و تأكيد بر جايگاه دُبي در راهبرد اقتصاد سياسي ايران است.