چالش نظم نئوليبرال و رويكرد اجماع پكن با تمركز بر قدرت اقتصادي

سازوكار در حال شكل‌گيري اجماع پكن منجر به تقابلي نظم‌بخش با اجماع واشنگتن شده‌است. اين رقابت به‌خصوص در زمينۀ اقتصادي بين آمريكا و چين شدت گرفته‌ كه نبايد خارج از منابع، ايده و نهاد آن را بررسي كرد. شايد اين اجماع در نظر به دنبال ايجاد يك نظم و هژموني نباشد، عملاً در منابع مالي، ايده و نهاد گوياي چيز ديگريست؛ به عبارتي اجماع پكن هرچند بيشتر به دنبال سازوكاري اقتصادي است، در فرهنگ، سياست، ايدئولوژي و نهادسازي نيز در حال شكل‌گيري است. اجماع پكن علاوه بر اينكه بر توليد ناخالص سرانه تأكيد دارد، به سبك زندگي و كيفيت آن، فرهنگ و تعامل با ديگران در نظام بين‌الملل در قالب منابع، نهادها و منابع مالي نيز توجه دارد كه مي‌تواند شروع يك شيوۀ جديد در ساختار بين‌الملل باشد. پرسش اصلي اين پژوهش عبارت است از «اجماع پكن چگونه به عنوان جايگزين يا تكميل‌كنندۀ نظم هژمونيك بين‌المللي در حال ظهور است؟» براي دستيابي به پاسخ اين پرسش از روش تحقيق تبييني _ تحليلي با استناد به منابع كتابخانه‌اي و اينترنتي و از نظريۀ «نئوگرامشي در روابط بين‌الملل» بهره برده‌ايم. از نظر نويسندگان مقاله، اجماع پكن از طريق تاكيد بر ايده‌ها و نهادهايي متمايز با نظم هژمونيك نئوليبرال و نيز گسترش منابع مالي و پولي به حوزه‌هاي پيراموني، جايگزين يا دست‌كم تكميل كنندۀ نظم هژمونيك است كه از اقتصاد شروع شده است.